حسین از زبان حسین

مدّتی هم به این صورت گذشت تا آنکه معاویه برای کارگزارانش بصورت یک متن واحد بخشنامه فرستاد: «مراقبت کنید درباره هر کسی که ثابت شد «علی» و اهل بیتش را دوست دارد، حتما نام او را از دفترهای دولتی محو و شهادت او را در هیچ محکمه‌ای قبول نکنید». سپس در بخشنامه دیگری چنین نوشت: «هر کس متّهم شد که از شیعیان «علی» است، حتی اگر شاهدی هم درباره او نبود، او را به قتل برسانید». پس از این بود که شیعیان را به مجرد اتّهام و گمان در هر جایی کشتند، بطوری که گاهی یک فرد کلمه‌ای را اشتباه می‌گفت و بخاطر آن گردنش زده می‌شد.
معاویه بخشنامه دیگری برای کارگزارانش فرستاد: «از هیچ یک از شیعیان علی بن ابی طالب و اهل بیت و اهل ولایتش که معتقد به برتری او هستند و فضایل او را نقل می‌کنند، شهادتی قبول نکنید». و در بخشنامه‌ای دیگری به آنها نوشت: «اگر کسانی از شیعیان عثمان و محبّین و اهل بیت او و اهل ولایتش که معتقد به برتری او هستند و فضایل او را نقل می‌کنند، نزد شما باشند، حتما آنان را از نزدیکان خود قرار دهید، گرامیشان بدارید، مقرّبشان کنید و بر شرافتشان بیافزایید. و نام همه کسانی که درباره عثمان روایت می‌کنند را با ذکر نام پدرش و اینکه از چه طایفه‌ای است برایم بنویسید.»

#حسین_از_زبان_حسین
#محمد_محمدیان
#نشر_معارف
#معرفی_کتاب