از سرزمینی میآمد

از ســرزمینـی می‌‌آمــد ...

کـــه مـردمـانـش ...

دوستتـــــ دارم را ...

بـا دوستـــــ داشتنـی‌تریـن ...

لهجـــــه‌هـا می‌‌گفتنـــــد ...

و دلـی‌ اگـر می‌لـرزیـد ...

یـا کنــارِ عشــق بـــود ...

یــا بـه راهِ عشـــــق ...

و هـر بـار کـه دلـش مـی‌شکستـــــ ...

ریسـه مـی‌‌رفتـــــ ...

مـی‌خنـدیـــــد ...

بـوســـــه‌ای میـــــداد ...

و مـــــی‌‌گفتـــــ ...

عاشقـــــان چنیـن انـد ...

بـی‌ رحمـــــانـه مـی‌‌سوزنـد ...

بــی‌ رحمـانه تـر‌ می‌‌ســـــازنـد ...