تو ای دریاترین ای ساحل صبح و صدف بانو

تو ای دریاترین ای ساحلِ صبح و صدف بانو!
تو را آواز می خواند صدف تا هر طرف بانو
.
سوی دریا که می آیی صدفها با هزار آواز
به استقبالِ لبخند تو می بندند صف بانو!
.
تو ای دریای زیبایی سوی ساحل که می آیی
دهان هر صدف پر می شود از موج و کف بانو!
.
به جنگل رو کن و بشنو به آواز نسیم امشب
برایت برگها کف می زنند آهسته کف! بانو!
.
اگر که گم شود یک دانه مروارید اشک تو
هزاران گوشماهی می شوند از غم تلف بانو
.
من آن عاشقترین موجم که سر بر صخره می کوبم
ولی می آورم روزی نگاهت را به کف بانو...
.
من آن عاشقترین موجم که سر بر صخره می کوبم
به شوق صبح دیدار تو دریا را می آشوبم...
.
محمّدسعیدمیرزائی