حافظهی بشر همین حافظهای که جای کلیدها رمز کارتها ت

حافظه‌ی بشر - همین حافظه‌ای که جای کلیدها، رمز کارت‌ها، تاریخ تولدها، ساده‌ترین فرمول‌ها و روزمره‌ترین قرارها را فراموش می‌کند  - جایی برای به یاد سپردن اعداد چندرقمی دارد. اعدادی که بی‌اجازه، بی‌هوا تو را پرتاب می‌کند به خاطرات سال‌های دور. به عشق‌های ورشکسته‌ی قدیمی. به صداهای جامانده در ذهن گوشی‌هایی که حالا دیگر در طبیعت تجزیه شده‌اند. حافظه - همان حافظه‌ی فراموشکار - همیشه چند بایت خالی دارد برای محافظت ابدی از شماره‌هایی که دیگر شماره تلفن نیستند، «داغ»اند.

#حسین_وحدانی
دیدگاه ها (۵)

داغ جانسوز من از خنده خونین پیداست ای بسا خنده که از گریه غم...

دل دیوانه از آن شد که نصیحت شنودمگرش هم ز سر زلف تو زنجیر کن...

از بلــوز مشکی ات ده سانت شـب بــرداشتـمداشتـــم بــا چرخ دن...

ز تمام بودنی ها...تو همین از آنِ من باش!که به غیر با تو بودن...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط