آی حسینیا از امام حسین چی میخواید بگیرید

آی حسینیا از امام حسین چی میخواید بگیرید؟
محرم امام حسین میفرماید چقدر از داداشم گرفتی؟یک شبه ها
گرفتاری داری از آقا امام حسن مجتبی بگیر.
شما که دوست امام حسن مجتبی هستی
لا اله الا الله
اومد در مسجد پیامبر اکرم
دید هیبت شخصیت نازنینی مثل امام حسن مجتبی یک گوشه مسجد
گفت: به به این آدم چقدر تودل برو هست
کیه این؟ گفتن: مگه نمیشناسی؟گفت: نه اهل مدینه نیستم نمیشناسم.گفتند: این حسن ابن علی ابن ابی طالبه.
گفت: ها این پسر علیه؟!
گفت: من خیلی دوست داشتم یک روز لااله الا الله علی رو گیر بیارم ناله و نفرینش کنم
میرم حالا دق دلیم رو سر پسرش خالی میکنم.
اومد پیش امام حسن نشست انقدر بد و بیراه به علی گفت، آقا همین جوری نگاهش کرد.
بعد آقا فرمود فکر کنم تو اهل شام هستی آره؟ گفت: آره اهل شامم اصلا طرف تعجب کرد.
آقا یک کلمه فرمود.فرمود: خب اهل شام همه با ما همینجوری اند.
حالا راستی اهل شامی در مدینه قرار گذاشتی جایی بری یا نه؟ گفت نه از تعجب داشت همینجوری نگاه میکرد.
این آقا کیه من این همه بهش بد و بیراه گفتم؟
فرمود خب بلند شو بریم خونه ما.اومد خجالت بکشه.
آقا فرمود بلند شو بریم الآن تو غریبی بریم خونه ما.
آقا بیست چهار ساعت مهمان حضرت بود همینجوری نان و خرما آقا می آورد غذا می آورد گوشت می آورد اصلا انگارنه انگار.
ای امام حسن ما هم دوستای بابات علی هستیم
اصلا انگار نه انگار دست مارو هم بگیر ببر به خونت.
بقیه بدیهامون رو نگاه نکن اصلا انگارنه انگار.
آقا بردش خونه
موقع رفتن این بدبخت انقدر خجالت زده بود
گفت: آقا تو رو به خدا منو ببخش من غلط کردم انقدر به شما بد گفتم خب من نمی شناختمتون
آقا فرمود اصلا حرفش رو نزن
خیلی اقا امام حسن مجتبی نازنین اند خیلی نازنین اند.
فدات بشم ای امام حسن این گریه های محبت دوستانت رو ببین اینها همه محتاج نگاه تو اند
برو در خونه امام حسن بگو من نمی تونم.اصلا نمی تونم آقا، کمکم کن
آقا سفره انداختن همینجوری غریبه ها رو راه میدن
شما هم جزو غریبه ها خودت رو قایم کن
آقا مثل اینکه غریبه ها رو بیشتر تحویل میگیره ها.
نگو من دوست شمام بگو من غریبه ام
یا حسن جان شما کی هستی؟ پسر علی هستی؟ کی هستی؟چرا انقدر هیبتت شبیه رسول خداست؟
بگذار آقا راهت بده برو تو خونه بشین، بعد همه که خارج شدن تو خارج نشو
بگو آقاجون کجا برم از پیش شما؟

استاد پناهیان