ساکتم

ساکتم ...
ساکت!!!
اما پرم از حرفهای تلخ ...
پر از رمز و راز ...
و امروز پس از سالها احساس می کنم فهمیدم ...!
فهمیدم وقتی کسی حرفهایت را نمی فهمد ...
باید در سکوت آرام و بیصدا سوخت !!!
باید رها کرد....
باید رفت....
ﺗـــــــــﻮﯼ ﺯﻧـــــــﺪﮔﯽ ﻫــﺮ ﺁﺩﻣـــﯽ ﯾــﻪ ﻧﻔـــــﺮ ﻫﺴــﺖ ﮐــــﻪ . . .
ﻫﯿﭽـــﻮﻗــــﺖ
ﻫﯿﭽـــﻮﻗــــﺖ
ﻫﯿﭽـــﻮﻗــــﺖ
ﻓﺮﺍﻣــــــــﻮﺵ ﻧﻤﯿﺸـــــﻪ…
این پست ﺑــــــﻪ ﯾــــــﺎﺩ ﻫﻤـــــﻮﻥ ﯾــــﻪ ﻧﻔـــــﺮه !
گفتـــــم :
" خدایـــــــــــــــــا "
بــــراے چــــــے دلــــم را شکستـــــــــ و رفتـــــــ..!؟!
بــــدون او چیـکـــار کنـــــم..؟!
گفتـــــــــ :
هیـس !! بــــــــزار بــــــــــره..........................
نگـــــــران نبــــــــاش "او" هـــــم بــــــراے خــوشبــختـــــیش
بــــــہ آسمــانـــم رو مــــــے انــــــدازد ..!!!
وعــده مـــا بــاشـد بـــــرای هـمــان روز....