🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
🌹 نـــ✒ ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹
#آیه_های_جنون
#قسمت_بیست_و_هفتم
#بخش_سوم
خبرے از آن پسر مغرور و خودخواہ نیست!
در مقابلم پسر بچہ ے خجالتے اے را میبینم ڪہ اشتباہ ڪردہ و از تنبیہ بزرگترش مے ترسد.
پشت جملہ اش حرف دیگرے دارد،انگار میگوید: "آبرومو بخر!" _میشہ بدیدیش؟!
سرم را بلند میڪنم،هم زمان با من سرش را بالا مے آورد.
نگاہ متعجبش در چشمانم گرہ میخورد،سریع نگاهش را مے دزدد!
پدرم با دقت بہ حرڪاتمان چشم دوختہ.
ڪف دست چپم را بہ سمتش میگیرم،دستش را بالا مے آورد و سنجاق را از بین انگشت اشارہ و شصتش با احتیاط ڪف دستم مے اندازد.
میخواهم بہ سمت خانہ برگردم ڪہ پدرم اشارہ میڪند تشڪر ڪنم.
با حس پیروزے میگویم:خیلے ممنون!
منظورم را میگیرد.
شرمندہ تر میشود،صدایش این را میگوید:خواهش میڪنم.
خداحافظے ڪوتاهے میڪنم و وارد خانہ میشوم.
چقدر این هادے با آن هادے فرق داشت!
مادرم ڪنجڪاو مے پرسد:چے شد؟!
شانہ هایم را بالا مے اندازم:چے بشہ؟! سنجاق سرو داد!
احتیاط میڪنم نگویم سنجاقم!
وارد اتاق میشوم،همانطور ڪہ چادر و روسرے ام را درمے آورم سنجاق را روے دراور مے اندازم.
زیر لب میگویم:این ڪارا یعنے چے آخہ؟! خدایا خودت صبر بدہ این روزا مغزم منفجر نشہ!
سنجاق را برمیدارم و مقابل چشمانم میگیرم:چہ بد سلیقہ ام هس!
آخہ این چیہ؟! رنگشو!
ڪشوے دراور را باز میڪنم:براے نازے جونشم اینطورے هدیہ مے خیرہ؟!
سنجاق را تہ ڪشو مے اندازم.
تَهِ تَہ!
بہ دردم نخواهد خورد!
مگر روزے ڪہ دستان مردانہ اش بخواهند میان موهایم عشق بازے ڪنند!
ڪشو را مے بندم.
صداے تعارف ڪردن پدرم و هادے بہ گوش میرسد.
شالم را دوبارہ روے سرم مے اندازم،لبم را بہ دندان میگیرم و نزدیڪ پنجرہ میشوم.
ڪمے از پردہ ے حریر را ڪنار میڪشم،قامتِ بلندش را میبینم ڪہ هنوز در چهارچوب در ایستادہ.
محجوب از پدرم خداحافظے و براے رفتن قصد میڪند ڪہ نگاهش بہ من مے افتد.
لبخند ڪم رنگے صورتش را زیباتر میڪند،حرڪات لبانش را میخوانم:توضیح میدم!
پردہ را مے اندازم،آرام با ڪف دست بہ پیشانے ام میڪوبم و میگویم:فوضول خانم راحت شدے؟! اونوقت میگے چرا پسرہ انقد خودشو دست بالا میگیرہ؟!
صداے خداحافظے ڪردنش بہ گوشم مے رسد،انگار بلند گفت ڪہ من هم بشنوم!
از پنجرہ فاصلہ میگیرم،تازہ یاد رنگ سنجاقے ڪہ آورد مے افتم.
آبے!
هم رنگِ چشمانِ آن دخترڪ! "وَ برایم معما میشود!
"آبی" را دوست دارد ڪہ چشمانش را انتخاب ڪردہ،یا "چشمانش" را دوست دارد ڪہ همہ چیز را آبے میخواهد...؟!
یڪ لحظہ هوس میڪنم "ڪاش چشمانم آبے بود"....!
✍ 🏻 نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
👈 🏻 ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت👉 🏻
💗 تو یڪ تڪرار جذابے ڪہ در حدت گرفتارم...💗
#سعید_آخوند_زادہ
#آیه_های_جنون
#قسمت_بیست_و_هفتم
#بخش_سوم
خبرے از آن پسر مغرور و خودخواہ نیست!
در مقابلم پسر بچہ ے خجالتے اے را میبینم ڪہ اشتباہ ڪردہ و از تنبیہ بزرگترش مے ترسد.
پشت جملہ اش حرف دیگرے دارد،انگار میگوید: "آبرومو بخر!" _میشہ بدیدیش؟!
سرم را بلند میڪنم،هم زمان با من سرش را بالا مے آورد.
نگاہ متعجبش در چشمانم گرہ میخورد،سریع نگاهش را مے دزدد!
پدرم با دقت بہ حرڪاتمان چشم دوختہ.
ڪف دست چپم را بہ سمتش میگیرم،دستش را بالا مے آورد و سنجاق را از بین انگشت اشارہ و شصتش با احتیاط ڪف دستم مے اندازد.
میخواهم بہ سمت خانہ برگردم ڪہ پدرم اشارہ میڪند تشڪر ڪنم.
با حس پیروزے میگویم:خیلے ممنون!
منظورم را میگیرد.
شرمندہ تر میشود،صدایش این را میگوید:خواهش میڪنم.
خداحافظے ڪوتاهے میڪنم و وارد خانہ میشوم.
چقدر این هادے با آن هادے فرق داشت!
مادرم ڪنجڪاو مے پرسد:چے شد؟!
شانہ هایم را بالا مے اندازم:چے بشہ؟! سنجاق سرو داد!
احتیاط میڪنم نگویم سنجاقم!
وارد اتاق میشوم،همانطور ڪہ چادر و روسرے ام را درمے آورم سنجاق را روے دراور مے اندازم.
زیر لب میگویم:این ڪارا یعنے چے آخہ؟! خدایا خودت صبر بدہ این روزا مغزم منفجر نشہ!
سنجاق را برمیدارم و مقابل چشمانم میگیرم:چہ بد سلیقہ ام هس!
آخہ این چیہ؟! رنگشو!
ڪشوے دراور را باز میڪنم:براے نازے جونشم اینطورے هدیہ مے خیرہ؟!
سنجاق را تہ ڪشو مے اندازم.
تَهِ تَہ!
بہ دردم نخواهد خورد!
مگر روزے ڪہ دستان مردانہ اش بخواهند میان موهایم عشق بازے ڪنند!
ڪشو را مے بندم.
صداے تعارف ڪردن پدرم و هادے بہ گوش میرسد.
شالم را دوبارہ روے سرم مے اندازم،لبم را بہ دندان میگیرم و نزدیڪ پنجرہ میشوم.
ڪمے از پردہ ے حریر را ڪنار میڪشم،قامتِ بلندش را میبینم ڪہ هنوز در چهارچوب در ایستادہ.
محجوب از پدرم خداحافظے و براے رفتن قصد میڪند ڪہ نگاهش بہ من مے افتد.
لبخند ڪم رنگے صورتش را زیباتر میڪند،حرڪات لبانش را میخوانم:توضیح میدم!
پردہ را مے اندازم،آرام با ڪف دست بہ پیشانے ام میڪوبم و میگویم:فوضول خانم راحت شدے؟! اونوقت میگے چرا پسرہ انقد خودشو دست بالا میگیرہ؟!
صداے خداحافظے ڪردنش بہ گوشم مے رسد،انگار بلند گفت ڪہ من هم بشنوم!
از پنجرہ فاصلہ میگیرم،تازہ یاد رنگ سنجاقے ڪہ آورد مے افتم.
آبے!
هم رنگِ چشمانِ آن دخترڪ! "وَ برایم معما میشود!
"آبی" را دوست دارد ڪہ چشمانش را انتخاب ڪردہ،یا "چشمانش" را دوست دارد ڪہ همہ چیز را آبے میخواهد...؟!
یڪ لحظہ هوس میڪنم "ڪاش چشمانم آبے بود"....!
✍ 🏻 نویسنده:لیلے سلطانے
Instagram:Leilysoltaniii
👈 🏻 ڪپے تنها با ذڪر نام نویسندہ مورد رضایت👉 🏻
💗 تو یڪ تڪرار جذابے ڪہ در حدت گرفتارم...💗
#سعید_آخوند_زادہ
۸.۱k
۰۱ اردیبهشت ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.