در ایندریایطوفانی منمقایق میان موج تنهایی

در این‌دریای‌طوفانی منم‌قایق میان موج تنهایی
و تو آن‌ساحل زیبای‌شب مانند یک آهنگ رویایی
غریـق عشق تو گم در میان موج دل غرق است
تویـی آن روشـنی بخـشی که از آن دور مـی‌آیی
تو آن پروانه قلب منی از شوق تو لبریز لبـریزم
منم آن‌ناخدای مانده درعصان دل بانوی دریایی
تـو آن صـیاد که با چشـمت دلـم را کـرده دامش
رهـایم کـن که دل می‌گیرد از این تلـخ سودایی
تو را می‌خواهم اما راه‌نیست جز بند چشـمانت
و تو آغوش خود گسترده‌ای هرچند به رسوایی
دل تو روشـن و گرم اسـت مرا هـمراه باران کن
به‌قلبم‌زیراین‌باران‌عشقت‌می‌کند افسون دنیایی
«ندا» سیـم سه تارت را کمی زیر و بسی بم کن
که معشوق تو می‌رقـصد به این ساز تو رویایی