پیرشدن با گذر عمر اتفاق نمی افته. پیرشدن توی یک لحظه است،

پیرشدن با گذر عمر اتفاق نمی افته. پیرشدن توی یک لحظه است، یک آن، یک دم...
میشه با یک خداحافظی توی یک عصر بارونی و پاییزی به اندازه ی سالها پیر شد. میشه با یک پیغام "موفق باشی" و بلاک کردن بعدش و بی تابی های بعدی پیر شد. میشه با ناامید شدن یک امید، با دیدن یک بدقولی، با پاره شدن یک بند اتصال، با نشنیدن یک حرف به وقتش هزار سال پیر شد. میشه با یک نگاه، با یک بغض، با یک لبخند، با یک کام سنگین سیگار، با یک عطر، با یک ترانه، با یک بازی فوتبال، با یک عکس قدیمی، با یک شنیدن اسم توی زمین بازی بچه ها، با یک سرماخوردگی، با یک دعوت شدن به مهمانی و هزار چیز کوچیک دیگه سالها پیر شد.
انقدر پیر که دیگه هیچ کس صدای بلند خندیدنت رو نشنوه، انقدر پیر که وسط حرف زدنهات یه آه بلند بکشی و دیگه ادامه ندی، انقدر پیر که حوصله نداشته باشی هیچ جمعی رو تحمل کنی، انقدر پیر که هفته ای چندین قرار رو کنسل کنی، انقدر پیر که اگر یک شب توی تخت بعد از هزاربار دنده عوض کردن خوابت برد و مُردی پزشکی قانونی علت مرگ رو "کهولت سن" تشخیص بده ...
مواظب همین لحظه هاتون باشید، پیرشدن توی یک لحظه است، یک آن، یک دم ...(: