گرچه از زهر جفا دل پرشرر دارد رضاآتشی در دل ز هجران پسر دارد رضادر میان حجره در بسته می پیچد به خوددیدگان بی فروغش را پدر دارد رضادست ما «خسرو» به دامانش که در روز جزاآبرو پیش خدای دادگر دارد رضا