من پر از نورم و شن

من پر از نورم و شن
و پر از دار و درخت.
پرم از راه، از پل، از رود، از موج.
پرم از سایه برگی در آب:
چه درونم تنهاست.

👤 سهراب
دیدگاه ها (۲)

هرچه میگویی ڪه بگذردوری از "او" بهتر استفال حافظ بازبا شعری ...

هنرمندی با شن و ماسه در ساحل دریا

با اردیبهشت بیا..تا به همه ثابت کنیاز میانه بهار،عید می شود....

با مردمِ این شهر سخن دارم و افسوس از هفت زبان نیستم آگه چو س...

این آخرین بار است که آبادی تمام شهر ها را درون چشم هایت میبی...

The eyes that were painted for me... "چشمانی که برایم نقاشی ...

18 - می گه شما چه جااانور هایی هستین که به مرخصی پریود زن ها...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط