بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
اندازهٔ آدمی :
طول و عرض آدمی به قد و قوارهاش نیست. عمق و ارتفاع تو به اندازهٔ آگاهی ات است و وسعتِ تو به اندازهٔ مهر و بخششات. با آگاهی ات میتوانی به فراتر از ستارگان بروی و با بخشش و مهربانیات میتوانی جهانی را تسخیر کنی. آنچه که گفتم اخلاق خدایی است و شیوهٔ خداگونه شدن.
زبان در وجود انسان جایگاهی دارد که هم میتواند بافضیلتترین ثوابها را برای انسان به ارمغان بیاورد و هم بالا ترین عذابها را. لذا در بین همۀ رفتار های انسان شاید مهمترین رفتار، مربوط به نحوۀ به کارگیری زبان باشد.
اگر کسی برای زبان خودش برنامهریزی نکند علی القاعده خوشزبان نخواهد شد و بدزبانی خواهد کرد.
کسی که زبان خود را کنترل نکند و برای زبان خود محدودیتهای خاصی قائل نشود، یا تبدیل به آدمی خواهد شد که دیگران را مسخره میکند، یا با زبانش نیش خواهد زد، یا مدام دیگران را سرزنش خواهد کرد، و یا غیبت دیگران را خواهد کرد.
اگر زبان را رها کنیم، خود به خود خوب نخواهد شد. باید برای زبان خودمان برنامه داشته باشیم و به شدت کنترلش کنیم. شاید شنیده باشید که در گذشته بعضیها بودند که سنگریزهای زیر زبان خود می گذاشتند تا زبانشان را راحتتر کنترل کنند و موقع حرف زدن با مراقبت بیشتر و حساب شدهتر سخن بگویند.
امام زینالعابدین(ع) میفرماید: هر روز صبح زبان انسان از اعضای دیگر بدن احولپرسی میکند و میگوید حالتان چطور است؟ اعضای بدن میگویند: اگر تو بگذاری حال ما خوب است! از خدا بترس و کاری به ما نداشته باش! و او را سوگند میدهند و میگویند:ما به واسطۀ تو پاداش میگیریم وبه واسطۀ تو عذاب میبینیم.
إنّ لِسانَ ابنِ آدمَ یُشرِفُ کُلَّ یَومٍ على جَوارِحِهِ فیقولُ کیفَ أصبَحتُم؟ فیقولونَ: بخَیرٍ إن تَرَکتَنا، و یقولونَ: اللّه َاللّهَ فینا و یُناشِدونَهُ ویَقولونَ إنّما نُثابُ بکَ و نُعاقَبُ بکَ؛(خصال شیخ صدوق - ج1 - ص 6)
هر کسی روز قیامت کفه ترازویش سبک بود باید بداند که فقط با استفادۀ درست از زبان خودش میتوانست کفۀ ترازوی خود را از ثواب سنگین کند ولی این بهره را از زبان خود نبرده است. بعضیها زبانشان حق است بعضیها واقعاً زبانشان حق است و خداوند حق را بر زبانشان جاری میکند. امیرالمؤمنین(ع) میفرماید: به گمانهای مؤمنین اهمیت بدهید، چرا که خداوند حق را بر زبان مؤمن جاری میکند؛اتَّقُوا ظُنُونَ الْمُؤْمِنِینَ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ أَجْرَى الْحَقَّ عَلَى أَلْسِنَتِهِمْ (غررالحکم - ص152- حدیث 31)(ص 1)
اندازهٔ آدمی :
طول و عرض آدمی به قد و قوارهاش نیست. عمق و ارتفاع تو به اندازهٔ آگاهی ات است و وسعتِ تو به اندازهٔ مهر و بخششات. با آگاهی ات میتوانی به فراتر از ستارگان بروی و با بخشش و مهربانیات میتوانی جهانی را تسخیر کنی. آنچه که گفتم اخلاق خدایی است و شیوهٔ خداگونه شدن.
زبان در وجود انسان جایگاهی دارد که هم میتواند بافضیلتترین ثوابها را برای انسان به ارمغان بیاورد و هم بالا ترین عذابها را. لذا در بین همۀ رفتار های انسان شاید مهمترین رفتار، مربوط به نحوۀ به کارگیری زبان باشد.
اگر کسی برای زبان خودش برنامهریزی نکند علی القاعده خوشزبان نخواهد شد و بدزبانی خواهد کرد.
کسی که زبان خود را کنترل نکند و برای زبان خود محدودیتهای خاصی قائل نشود، یا تبدیل به آدمی خواهد شد که دیگران را مسخره میکند، یا با زبانش نیش خواهد زد، یا مدام دیگران را سرزنش خواهد کرد، و یا غیبت دیگران را خواهد کرد.
اگر زبان را رها کنیم، خود به خود خوب نخواهد شد. باید برای زبان خودمان برنامه داشته باشیم و به شدت کنترلش کنیم. شاید شنیده باشید که در گذشته بعضیها بودند که سنگریزهای زیر زبان خود می گذاشتند تا زبانشان را راحتتر کنترل کنند و موقع حرف زدن با مراقبت بیشتر و حساب شدهتر سخن بگویند.
امام زینالعابدین(ع) میفرماید: هر روز صبح زبان انسان از اعضای دیگر بدن احولپرسی میکند و میگوید حالتان چطور است؟ اعضای بدن میگویند: اگر تو بگذاری حال ما خوب است! از خدا بترس و کاری به ما نداشته باش! و او را سوگند میدهند و میگویند:ما به واسطۀ تو پاداش میگیریم وبه واسطۀ تو عذاب میبینیم.
إنّ لِسانَ ابنِ آدمَ یُشرِفُ کُلَّ یَومٍ على جَوارِحِهِ فیقولُ کیفَ أصبَحتُم؟ فیقولونَ: بخَیرٍ إن تَرَکتَنا، و یقولونَ: اللّه َاللّهَ فینا و یُناشِدونَهُ ویَقولونَ إنّما نُثابُ بکَ و نُعاقَبُ بکَ؛(خصال شیخ صدوق - ج1 - ص 6)
هر کسی روز قیامت کفه ترازویش سبک بود باید بداند که فقط با استفادۀ درست از زبان خودش میتوانست کفۀ ترازوی خود را از ثواب سنگین کند ولی این بهره را از زبان خود نبرده است. بعضیها زبانشان حق است بعضیها واقعاً زبانشان حق است و خداوند حق را بر زبانشان جاری میکند. امیرالمؤمنین(ع) میفرماید: به گمانهای مؤمنین اهمیت بدهید، چرا که خداوند حق را بر زبان مؤمن جاری میکند؛اتَّقُوا ظُنُونَ الْمُؤْمِنِینَ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ أَجْرَى الْحَقَّ عَلَى أَلْسِنَتِهِمْ (غررالحکم - ص152- حدیث 31)(ص 1)
۴۰۶
۲۶ مرداد ۱۴۰۳
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.