شبی هم می رسد که دگر توان اشک ریختن برای تو که چرا رفتی ر

شبی هم می‌رسد که دگر توان اشک ریختن برای تو که چرا رفتی را ندارم و بيخيالِ همه چیز، سرم را بر روی بالشت خود می‌گذارم و به خوابی که چند وقتی می‌شود که محتاجش هستم.. میروم
خوابی شیرین
که نه تویی وجود دارد، نه خاطرات تو