مرداد

مرداد،
تولد داغی در داغ ترین روز های سال،
هر بار که می آید،
مثل قبل، تازه است،

این شمشیر دو لب،

داغیست بر دل عشقی مرده،
و هم او گرمی بخش دل های سرما خورده،

دست های گرمش را به رخمان می کشد،
و ما سرگردان می مانیم میان سوختن و جوانه زدن،

مرداد عاشق نجیبی‌ست،
که ناشناس ماندن منش اوست، با آنکه خود منشأ جهانی از احساسات است...
98/5/22