شب بود و غزل بود و منو برقِ نگاهی

شب بود و غزل بود و منو برقِ نگاهی
گیسویِ پریشان شده در تابشِ ماهی
نازم بکش ای عشق که بیمار تو هستم
این راه به خورشید رسد گر تو بخواهی