و کاش وقتی ابر غم به گلوی کوچکت می رسد از یاد نبری شانه

و کاش وقتی ابر غم به گلوی کوچکت می رسد، از یاد نبری شانه ای در کار نیست
و بهتر است بپذیری همیشه قرار است در آغوش باد گریه کنی.
زیرا رنج تنهاست و رنجور تنهاتر...

#حمید_سلیمی

#تنهایی #گریه #غم #آغوش #باد
دیدگاه ها (۰)

انتظار پر از رنج است،فراموش کردن هم رنج آور است...اما رنج بل...

‏فراموش کردنِ کَسی مثل این است که شبی فراموش کنی چراغ حیاط پ...

پرندگانی که در قفس به دنیا آمده‌اند، فکر می‌کنند پرواز بیمار...

هَا أَنْتُمْ أُولَاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَلَا يُحِبُّونَكُمْاین...

بسم الله الرحمن الرحیم قسمت اول :تنهایی غم نیست. خسارت نیس...

**آرزوها**در میان سر و صدا و عجله، آرامشی را که در سکوت وجود...

جنگی حاجی

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط