دوسه خط شعر نوشتم که تو آغاز شوی

دوسه خط شعر نوشتم که تو آغاز شوی
بیش از این غنچه نمانی، گل من باز شوی

من زمین گیر تو هستم، همه را پس زده‌ام
بی پر و بال شدم تا پر پرواز شوی

حرف ها در دل من هست و زبانم خاموش
این سکوت است که باعث شده یک راز شوی

علت هر تپش قلب منی اما حیف
قسمت این است که از دور ورانداز شوی

وصف زیبایی تو لایق صدها بیت است
مصلحت بود در این شعر که ایجاز شوی

شده‌ام دست به دامان غزل تا شاید
شاید این بار بخوانی... گل من باز شوی

ارس آرامی