سکوت با آن قیافه ی بدریختش مظلومانه رو به رویم نشسته و کُ

‌
سکوت با آن قیافه‌ی بدریختش مظلومانه رو‌به‌رویم نشسته و کُلت طلایی‌اش را روی پیشانی‌ام گذاشته!
نمی‌دانم بمیرم یا فریاد بزنم!