عصر که می شود خیال آغوشت، خیال بی قراری هایم می شود ... عصر که می شود ساعت رویا که می گذرد، دلم می خواهد زیر غروبِ بی قراری هایم دستهایت را بگیرم و ببرم جایی که پنجره ی عشق را به روی هیچ کسی جز عطر و هوا و آغوش تو باز نکنم ...! .
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.