باران که نیست؛ برگ و برم درد می کند

باران که نیست؛ برگ و برم درد می‌کند
لب‌های خشک و چشم ترم، درد می‌کند

از شاخه‌ام جدا شد و بر سینه‌ام نشست
نقشی که مانده از تبرم درد می‌کند

درد آشنای شهرم و نام‌آشنای زخم
هرچیز ‌هست دور و برم، درد می کند

از یادِ من نمی‌رود آثار جنگ‌ها
تا زخمِ کهنه‌ی پدرم، درد می‌کند

شوقِ فرار در دل من مرده سالها
در باز کن که بال و پرم درد می‌کند

در لابلایِ قافیه‌ها فتنه‌ای بپاست
گاهی میان شعر، سرم درد می‌کند

کارِ برادران، به برادرکُشی کشید
زخمی که هست بر جگرم، درد می‌کند

مشتاقِ قعر چاهم و این روزها دلم
بین کبوترانِ حرم درد می‌کند

#محمدعلی_عربنژاد_عاکف