علی لیمویی
استاد شادروان، "علی لیمویی" متخلص به "ثابت کرمانشاهی" در سال ۱۳۱۶ خورشیدی در کرمانشاه زاده شد.
▪نمونهی شعر کردی کرمانشاهی:
(۱)
دُواره شد خزان و فصل سرما
دُواره زرد شد بلگِ درختا
چَنی هَی وعدهی فردایه میدی؟
دیَه مُردم اَزی امروز و فردا.
(۲)
گرفته نُخسِ دل مژگان تیزِد
اسیرم کرده زلفایِ عزیزِد
تُنی شازاده ای از چین و ماچین
تمام خوشگلا باشن کنیزِد.
(۳)
بیا با هم بریمان ویسِ نازار
بَرَی پابوسِ او، پیرِ خدایار
بپرسیمان ازو در مسلکِ عشق،
منم یا تو عزیزِ دل، گناکار؟
(۴)
دلا چَن دَف بشت گفتم بیا پس؟
چنی گفتم نرو دنبالِ ناکس؟
خودِد رفتی، جِزاشم دیدی اما
منم ایجو چَقاندی تو خَرَهی خَس.
(۵)
تو تنهایی، منم تنها و بیکس
بیا با هم بشیمان یار و همدس
اَگه با ما نمیسازی، غمی نیس
دل مایه که بُردیدِش، بده پَس.
(۶)
بهار آمد بیا ای نورِ دیده!
بده می از سرِ شَو تا سپیده
بده جامِ میِم امشو پیاپی
که فردایه کسی هرگز ندیده.
(۷)
بهاره، فصل عیش و عشق و نوشه
بده می تا قَزانِ دل بجوشه
به دنیا دل نده، ئی بیمروت،
گَنِم میسانه و جو میفروشه.
(۸)
اَ دیشو یَی کمی مَی مانده باقی
وَخی اونه بیارش، جان ساقی
بیارش تا بنوشیمش هی امشو
نَوادا صُب بیفته اتفاقی.
(۹)
وَخی ساقی، وخی امشو خمارم
بساطه روبرا کو، بیقرارم
اَجل وایساده پشتِ در، کمینم
پیاپی می بده فرصت ندارم.
(۱۰)
پَپو آمد، وَخی ساقی! خزانه
بساطی روبرا کن شاعرانه
بهارا فصل عیش و نوشه اما
گِلاریژان، بهارِ عارفانه.
گردآوری و نگارش:
#زانا_کوردستانی
▪نمونهی شعر کردی کرمانشاهی:
(۱)
دُواره شد خزان و فصل سرما
دُواره زرد شد بلگِ درختا
چَنی هَی وعدهی فردایه میدی؟
دیَه مُردم اَزی امروز و فردا.
(۲)
گرفته نُخسِ دل مژگان تیزِد
اسیرم کرده زلفایِ عزیزِد
تُنی شازاده ای از چین و ماچین
تمام خوشگلا باشن کنیزِد.
(۳)
بیا با هم بریمان ویسِ نازار
بَرَی پابوسِ او، پیرِ خدایار
بپرسیمان ازو در مسلکِ عشق،
منم یا تو عزیزِ دل، گناکار؟
(۴)
دلا چَن دَف بشت گفتم بیا پس؟
چنی گفتم نرو دنبالِ ناکس؟
خودِد رفتی، جِزاشم دیدی اما
منم ایجو چَقاندی تو خَرَهی خَس.
(۵)
تو تنهایی، منم تنها و بیکس
بیا با هم بشیمان یار و همدس
اَگه با ما نمیسازی، غمی نیس
دل مایه که بُردیدِش، بده پَس.
(۶)
بهار آمد بیا ای نورِ دیده!
بده می از سرِ شَو تا سپیده
بده جامِ میِم امشو پیاپی
که فردایه کسی هرگز ندیده.
(۷)
بهاره، فصل عیش و عشق و نوشه
بده می تا قَزانِ دل بجوشه
به دنیا دل نده، ئی بیمروت،
گَنِم میسانه و جو میفروشه.
(۸)
اَ دیشو یَی کمی مَی مانده باقی
وَخی اونه بیارش، جان ساقی
بیارش تا بنوشیمش هی امشو
نَوادا صُب بیفته اتفاقی.
(۹)
وَخی ساقی، وخی امشو خمارم
بساطه روبرا کو، بیقرارم
اَجل وایساده پشتِ در، کمینم
پیاپی می بده فرصت ندارم.
(۱۰)
پَپو آمد، وَخی ساقی! خزانه
بساطی روبرا کن شاعرانه
بهارا فصل عیش و نوشه اما
گِلاریژان، بهارِ عارفانه.
گردآوری و نگارش:
#زانا_کوردستانی
- ۱.۴k
- ۰۴ مهر ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط