سنگ

سنگ...

مگر در آن صبح غریب اولین نقش ها و کلمات را نیاکان بیابان گردمان بر سنگ ها نتراشیدند

مگر نانِ مان را از زیر سنگ بیرون نمی آوریم؟

و نامِ مان به شتاب نمی رود که بر سنگ نوشته شود...

سنگ ما را کسی به سینه نزد...!

و تا سرمان به سنگ نخورد آدم نشدیم...

عباس صفاری*
دیدگاه ها (۱)

شعر زیبای مهدی اخوان ثالث...نذر کرده امیک روزی که خوشحال تر ...

وقتی تو باز می گردی ...وقتی تو باز می گردی کوچک ترین ستاره چ...

بعد از ماداستانماناز عکس ها لو می رودآلبوم هاجعبه های سیاهند...

تو عاشقانه ترین اتفاق بارانیبه یاس های غزل پوش عشق می مانیاز...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط