نگاه سرد و بی روحم اسیر غصه و غم شد

نگاه سرد و بی روحم اسیر غصه و غم شد
هوای گرم آغوشم دوباره سهم ماتم شد

دلم تنها و رنجورست ، شدم درگیر بیتابی
چرا هر قصه ی عشقم کتاب درد عالم شد؟