من میز قهوهخانه و

من ، میز قهوه‌خانه و ...
چایی که مدتی‌ست ...
هی فکر می‌کنم به شمایی که ...
مدتی‌ست ...

" یک لنگه کفش " مانده به جا ،
از من و تویی
در جستجوی " سیندرلایی " که ...
مدتی‌ست ...

با هر صدای قلبِ تو ،
تکرار می‌شود
ها ! گوش کن به این اُپرایی که ...
مدتی است .

هر روز ...
سرفه می‌کنم اندوه شعر را
آلوده است بی‌تو هوایی که ...
مدتی‌ست ...

دیگر کلافه می‌شوم و ...
دست می‌کشم ،
از این ردیف و قافیه‌هایی که ...
مدتی‌ست ...

کاغذ مچاله می‌شود و ...
داد می‌زنم ؛
آقا ! چه شد ، سفارش چایی که ...
مدتی‌ست ...

🍃 ❤ ️