پست آخر

#پست_آخر
ما بدون هیچ تمهیدی ، خودمان را سانسور می کنیم !
برای اینکه در نگاه دیگران خوب باشیم و کسی باشیم که آنها دوست دارند ، بخش هایی از حقیقتِ وجودمان را زیر آوارِ تظاهر و انکار ، دفن می کنیم و نصفه و نیمه می شویم .
باید یاد بگیریم خودمان را همانگونه که هستیم ، بپذیریم نه همانگونه که دیگران می خواهند باشیم ، باید یاد بگیریم نقص های خودمان را کشف کنیم و بشناسیم تا بتوانیم یا تغییرشان دهیم یا آنها را جزئی از واقعیتِ خودمان بدانیم و دوستشان داشته باشیم ، اما زیرِ حجابِ انکار و ندیدن رهایشان نکنیم ! سرکوب و سانسور ، همیشه همه چیز را خراب تر می کند .
ما کسی که وانمود می کنیم ، نیستیم ، کسی هستیم که پشت پرده ی تمایل به بی نقص بودنمان پنهان کرده ایم و کسی می شویم که برای شدنش ، تلاش می کنیم .
چیزی که پنهان کرده ایم ، بخش مهمی از وجودِ ماست که یا باید تغییر کند ، یا با آن کنار بیاییم ، چون بدونِ آن بخش از وجودمان ، ما هرگز کامل نخواهیم بود .
ایرادات ، نقص ها و ویژگی های منفیِ انسانی ، وقتی پذیرفته شوند ، می توانند در راهِ تعالی و رشدِ بشر به کار گرفته شوند و جنبه های مثبت و بی بدیلی برای شخصیت و وجودِ انسان در بر داشته باشند ، به شرطی که آنها را در کمالِ صداقت بپذیریم و بخواهیم که در مسیرهای درستی از آنها استفاده کنیم .
درغیرِ اینصورت ، باید شاهد واکنش های تند و آسیب های آشکاری از جانب ویژگی های پنهان و سرکوب شده مان باشیم که هربار با نیرویی غیر قابل مهار و دوچندان ، پدیدار می شوند .
اگر ماشین و وسایلی از این دست اختراع نمی شد ، بنزین ، صرفا یک ماده ی مخرب و ویرانگر بود !
این ماییم که انتخاب می کنیم با هراسِ آسیب ، از آن فاصله بگیریم ، یا قابلیت های این ماده را بپذیریم ، کاربردهای مفیدِ آن را کشف کنیم و با استفاده از آن ، حرکت کنیم .
این ماییم که بدونِ هراس از قضاوت ها ، تصمیم می گیریم همان کسی باشیم که هستیم ، یا همان کسی که تلاش می کنیم و از خودمان می سازیم .

#نرگس_صرافیان_طوفان

با تاثیر پذیری از کتابِ نیمه ی تاریکِ وجود - اثر دبی فورد

💖