ما آدم معمولیا وقتی دلمون میگیرهمیریم لب پنجرهبا یه لیوان چایی خیره میشیم به دور دستا،احساس آرامش میکنیم…سلامتی ما معمولیاکه نه “آرزوی” کسی هستیمو نه “آویزون” کسی…!