قدیما

قدیما
یادمه یه همکلاسی داشتیم بچه روستا بود، پسر کوچیکه خانواده
وضع باباش خیلی خوب بود زراعت داشتن، دام و دامداری داشتن
، درسش اصلا تعریفی نبود ولی برای فرار از کار زراعت و دامداری، چسبیده بود به مدرسه، یادمه میگفت باید حتما بره دانشگاه، هم برای فرار از کار هم برای جو دختر پسری دانشگاه و بقیه ماجراها، چند وقت پیش بعد از حدودا 20 سال اتفاقی دیدمش، اصلا حال و روزش تعریفی نبود
معلوم بود وضع مالیش خوب نبود
خلاصه نشستیم به خاطره بازی
خب جواد بلخره رفتی دانشگاه
گفت آره رفتم
گفتم خب خداروشکر بلخره یه مدرک درست حسابی داری
گفت نه، چون دانشگاه رفتنم بی هدف و برای خوش گذرونی بود هیچ مدرکی نگرفتم
میگفت همون دوران دانشگاه باباش فوت میکنه
اموالش تقسیم میشه
برادراش هرکدوم یک زمینی، یه قسمت از دام را میبرن ولی این رفیق ما میگه من پول نقد میخوام سهم الارثش میگیره و تو همون عالم جوانی خرج میکنه
آخرش هم به قول خودش نه کشاورز خوبی شدم نه دانشجوی خوب
یعنی دو سر باخت
دقیقا عین مسلمونی برخی از ما
یارو محرم که میشه میدون دار هیاته
بعد محرم میشه وسط میدون رقص و بزن و بکوب
ماه رمضون دعای گوی سفره افطاره
بعد ماه رمضون ساقی دور همی ها و عیاشی ها
نه مسلمون خوبی میشه نه حداقل کافر خوبیه!
نه دنیاش آباد میکنه نه آخرتشو
تا بخوای بهش بگی بالا چشت ابرو
میگه ما را قضاوت نکن
قضاوت کار خداست
خب خدا هم نعوذبالله تکلیفش با تو نمیدونه