به راه افتادی: سیم جاده غرق نوا شد.

به راه افتادی: سیم جاده غرق نوا شد.
در کف توست رشته‌ی دگرگونی.
از بیم زیبایی می‌گریزم، و چه بیهوده: فضا را گرفته‌ای.
یادت جهان را پر غم می‌کند، و فراموشی کیمیاست.

#سهراب_سپهری