به راه افتادی سیم جاده غرق نوا شد

به راه افتادی: سیم جاده غرق نوا شد.
در کف توست رشته‌ی دگرگونی.
از بیم زیبایی می‌گریزم، و چه بیهوده: فضا را گرفته‌ای.
یادت جهان را پر غم می‌کند، و فراموشی کیمیاست.

#سهراب_سپهری
دیدگاه ها (۱)

برگِ زردی با سماجت شاخه را چسبیده بوددست‌های خویش و دامانِ ت...

نسیمی شاخه‌هایم را شکست و با خودم خواندم:بهار با تو بودن‌ها ...

و زندگی آنقدر کوچک شدتا در چاله‌ای که بارها از آن پریده بودی...

🩷💚 من عادت دارم که حال خودم را ، خودم خوب کنم که عصر های دلگ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط