ما عاشقی را که عشقش به اندک تحولی تغییر بپذیرد، یا عشقش ت

ما عاشقی را که عشقش به اندک تحولی تغییر بپذیرد، یا عشقش تابع رأی و نظر دوستان باشد، به چشم قبول نگاه نمی‌کنیم. ما معتقدیم که عشق می‌باید سرکش و رام‌ناشدنی باشد، حتی اگر این سرکشی با پایان یافتن عشق، فرد را دچار رنجی عظیم کند. ما کاملاً گرفتار نوعی تعصب، یا اگر تعبیر تندتری به‌کار ببرم، گرفتار نوعی بی‌عقلی می‌شویم. «چرا عاشق او شده‌ای؟» این پرسشی است که لازم نیست پاسخ داده شود یا حتی به آن اعتنایی شود. درواقع، ما حتی فکر می‌کنیم که خوب است عاشق کسی شویم که به‌هیچ‌وجه (از چشم دیگران) درخور آن عشق نیست (ولو آن‌که این کار درعین‌حال ابلهانه هم به‌نظر برسد). عشق به خودی خود یک فضیلت است، فضیلتی چندان مهم که عقلانیت در سایه‌ی اهمیت آن رنگ می‌بازد.

#درباره‌ی_عشق | مجموعه مقالات | ترجمه‌ی آرش نراقی