آرامگاهکوروشبزرگپاسخبهایران ستیزان
#آرامگاه_کوروش_بزرگ_پاسخ_به_ایران_ ستیزان
#وطن# وطن فروش
تل تخت (صُفه سنگی) در پاسارگاد، این بنا در 3200 متری آرامگاه کوروش بر فراز تپهای ساخته شده است که هدف اصلی آن فراهم ساختن یک صُفه به وسعت 20 هزار متر مربع بر بالای این تپه و مشرف به تمامی کاخها و ساختمانهای دشت پاسارگاد بوده است.
بر روی این سکوی سنگی در زمان کوروش میخواستند کاخهای تشریفاتی همچون کاخهای پارسه بسازند (البته در مقیاس یک ششم) اما این هدف در زمان کوروش و با فوت وی محقق نشد و دو پسر وی نیز در کشاکش نبردها و تلاطمها فرصت ادامه مقصود پدر را نیافتند، داریوش بزرگ پس از به قدرت رسیدن کار این مکان را ادامه داد اما از جهت اینکه کاخهایی باشکوه در پارسه به فرمان وی در حال ساخت بود، دیگر آن نقشه تشریفاتی و با شکوه را که کوروش برای این مکان در نظر داشت ادامه نداد و بر فراز این تپه یک دژ بنا نهاد (شهبازی، 1379: ص96 و 97).
از نظر ویژگیهای معماری هم این بنا موارد مشابهای با ساختمانهای معمول دوره هخامنشی دارد که میتوان به کاربرد بستهای فلزی در استحکام بنا و شیوه خشکه چینی و کاربرد بدون ملات سنگها بر روی یک دیگر اشاره کرد.
دوره دوم ساختمانی همه جا با آثار سنگ تراشی و «تیشه های دندانه دار» که از مشخصههای دوره داریوش و حدود 500 قبل از میلاد به بعد است، متمایز گشته (شهبازی، 1379: ص101).
از جمله آثار کشف شده میتوان به این مورد اشاره کرد:
تعدادی سر نیزه و پیکان مفرغی و آهنین و قسمتهایی از یک زره پولکی که همه متعلق به دوره هخامنشی است (شهبازی، 1379: ص 104).
همانطور که مشاهده میکنیم آشکارا هویت هخامنشی بنای تل تخت را بازگو میکند.
با این همه پیشنیان که از این کاوشها و یافتههای باستان شناسی در مورد این بنا آگاهی نداشتند این مکان را «تخت سلیمان» نامیده بودند (شهبازی، 1379: ص96؛ ن.ک: سامی، 1330: ص80؛ نجف زاده اتابکی، 1392: ص 154؛ کرزن، 1373: ص89).
#ما_ایرانی_هستیم#ایران#ایرانی#ایرانیان#ایران_باستان#کورش_بزرگ#کورش_کبیر#هخامنشیان#پاسارگاد#شیراز#فارس
#وطن# وطن فروش
تل تخت (صُفه سنگی) در پاسارگاد، این بنا در 3200 متری آرامگاه کوروش بر فراز تپهای ساخته شده است که هدف اصلی آن فراهم ساختن یک صُفه به وسعت 20 هزار متر مربع بر بالای این تپه و مشرف به تمامی کاخها و ساختمانهای دشت پاسارگاد بوده است.
بر روی این سکوی سنگی در زمان کوروش میخواستند کاخهای تشریفاتی همچون کاخهای پارسه بسازند (البته در مقیاس یک ششم) اما این هدف در زمان کوروش و با فوت وی محقق نشد و دو پسر وی نیز در کشاکش نبردها و تلاطمها فرصت ادامه مقصود پدر را نیافتند، داریوش بزرگ پس از به قدرت رسیدن کار این مکان را ادامه داد اما از جهت اینکه کاخهایی باشکوه در پارسه به فرمان وی در حال ساخت بود، دیگر آن نقشه تشریفاتی و با شکوه را که کوروش برای این مکان در نظر داشت ادامه نداد و بر فراز این تپه یک دژ بنا نهاد (شهبازی، 1379: ص96 و 97).
از نظر ویژگیهای معماری هم این بنا موارد مشابهای با ساختمانهای معمول دوره هخامنشی دارد که میتوان به کاربرد بستهای فلزی در استحکام بنا و شیوه خشکه چینی و کاربرد بدون ملات سنگها بر روی یک دیگر اشاره کرد.
دوره دوم ساختمانی همه جا با آثار سنگ تراشی و «تیشه های دندانه دار» که از مشخصههای دوره داریوش و حدود 500 قبل از میلاد به بعد است، متمایز گشته (شهبازی، 1379: ص101).
از جمله آثار کشف شده میتوان به این مورد اشاره کرد:
تعدادی سر نیزه و پیکان مفرغی و آهنین و قسمتهایی از یک زره پولکی که همه متعلق به دوره هخامنشی است (شهبازی، 1379: ص 104).
همانطور که مشاهده میکنیم آشکارا هویت هخامنشی بنای تل تخت را بازگو میکند.
با این همه پیشنیان که از این کاوشها و یافتههای باستان شناسی در مورد این بنا آگاهی نداشتند این مکان را «تخت سلیمان» نامیده بودند (شهبازی، 1379: ص96؛ ن.ک: سامی، 1330: ص80؛ نجف زاده اتابکی، 1392: ص 154؛ کرزن، 1373: ص89).
#ما_ایرانی_هستیم#ایران#ایرانی#ایرانیان#ایران_باستان#کورش_بزرگ#کورش_کبیر#هخامنشیان#پاسارگاد#شیراز#فارس
- ۴.۶k
- ۰۶ خرداد ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط