کاش میتوانستم بدی حالم را برایت تعریف کنم...

کاش میتوانستم بدی حالم را برایت تعریف کنم...
کاش بودی و شانه هایت را ساعتی به من قرض میدادی تا حجم اندوهم را کمی سبک کنم...
آخر میدانی! آدم به استحکام شانه هایی نیاز دارد وقتی پای دلش زیر بار رنج ها میلرزد...
من فکر میکنم اگر هرکس یک شانه امن برای خودش داشت آدمها کمرشان هرگز خمیده نمیشد...
زندگی این روزهای متوالی به ظاهر ابدی زورش می چربد به زور من...
و من ساده لوحانه تلاش میکنم با تقویت عضلاتم با زور زندگی برابری کنم...