چرائی (دلیل) کشته شدن مردم و خرابی ساختمان ها ، پس از رخ
چرائی (دلیل) کشته شدن مردم و خرابی ساختمان ها ، پس از رخ دادن "زمین لرزه" در ایران
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
اگر بخواهم در یک گویه (جمله) ، این چرائی (دلیل) را به زبان آورم ، باید بگویم که : "سازند (صنعت) ساختمان در ایران ، دچار تباهی (فساد) است ". در زیر به گسترده گوئی (توضیح) این تباهی (فساد) می پردازم :
1- نخستین تباهی (فساد) ، حرفه ای نشدن بدنهء جامعهء مهندسین ساختمان در ایران است
گرچه در ایران ، در پی فشارهای "فدراسیون جهانی فوتبال" ، فوتبال به یک پیشه (حرفه) دگرش یافته است (تبدیل شده است) ؛ و "به روا نام" (باصطلاح){1} ، فوتبالیسها "پیشه ای" (حرفه ای) شده اند و از درآمد بالائی برخوردار شده اند ؛ ولی هنوز در ایران مهندسین ساختمان {مهندسین "طراح معمار" و "طراح سازه" و "ناظر" و "سازنده"} هنوز "پیشه ای" (حرفه ای) نشده اند ، و در زیر خط نداری (فقر) زندگی می کنند ؛ بویژه آن گروه از مهندسینی که در بخش پروژه های "کوچک" و "میان اندازهء" خانه سازی درون شهری کار می کنند .
شگفت زده نشوید ، هنگامی که از "مهندسین" نام می برم ، منظورم مهندسین سرمایه دار دارندهء (مالک) "شرکت های مهندسین مشاور" {2} و "شرکت های پیمانکاری" {2} نیستند که درآمد بسیار بالائی دارند ؛ بلکه منظورم مهندسینی هستند که در این شرکت ها "به ریخت" (بصورت) کوتاهبازه (موقت) ، دربرابر دستمزدی بخور و نمیر ، "کارگمارده" ( استخدام) میشوند . گذشته از پائین بودن دستمزد ، باید دانست که پس از پایان هر پروژهء طراحی ، دارندگان و مدیر عامل های شرکت ها ، با مهندسین طراح آن پروژه ، تسویه حساب می کنند و به همکاری خودشان با آنها پایان می بخشند ؛ و این مهندسان باید گاهبازه ای (مدت زمانی) را در بیکاری به سر ببرند ، تا کار دیگری را پیدا بکنند . پایابراین (بنابراین) ، همان دستمزد بخور و نمیر آنها ، باید هزینه های گاهبازهء (مدت زمان) بیکار بودنشان را نیز پوشش دهد .
در این میان ، اگر طرح خوب از آب درآمده باشد ، همهء "خوشنامی" (اعتبار) آن کار ، از آن (متعلق به) سرمایه دار دارندهء شرکت می گردد ؛ اگر هم کار خراب از آب در آید ، معمولا دارندگان شرکت ها با زد وبند و ... ، تصویب پروژه را می گیرند ، و طرح برای اجرا شدن بدست پیمانکار سپرده میشود . با این شیوه ، مهندسین کارگمارده (استخدام) شده ، انگیزه ای برای بهتر طراحی کردن ندارند ، چون میدانند هم درآمد آن پروژه و هم خوشنامی (اعتبار) کار خوبشان ، به دارندهء شرکت می رسد .
دربارهء دستمزد آن دسته از مهندسین ناظر ، که در بخش پروژه های "کوچک" و "میان اندازهء" خانه سازی درون شهری کار می کنند هم ، باید بگویم که دستمزد آنها به آن اندازه کم است ، که حتی برای سیر کردن شکم خودشان هم ، بسنده (کافی) نیست . پایا براین (بنابراین) ، کار نظارت ، به یک کار جنبی دگرش یافته (تبدیل شده) که به درآمد آن "به سرنام" (بعنوان) یک "کمک خرج" نگریسته میشود (در اندازهء یکدهم تا "یک بیستم" یک دستمزد بخور و نمیر).
2- دومین تباهی (فساد) ، بوجود آمدن "شرکت های حقوقی" صوری است
در ایران پیرامون (حدود) بیست سال است که گونه ای از "شرکت های حقوقی" "طرح و نظارت ساختمان" پاگرفته اند که ریختی (صوری) هستند . این شرکت ها در برابر پرداخت پول ، پروانهء اشتغال برخی از "به روا نام" (باصطلاح) مهندسین را بصورت سالیانه اجاره می کنند . بدین شیوه که آن مهندسی که پروانهء اشتغال خود را اجاره داده است ، تا یک سال پس از بسته شدن پیمان ، کاری به کار این شرکت ندارد ، و در این شرکت حاضر نمی شود و آن شرکت ریختی (صوری) ، کار "طرح و نظارت" خانه ها را به ناکارشناسان (غیر متخصصین) واگذار می کند ، تا هزینه های خودش را پائین بیاورد و به سود بیشتری دست یابد . این شرکت های صوری با شمار زیادی از پروانه های اشتغال که اجاره می کنند (که گاه به پانزده هزار پروانه یا بیشتر می رسد) ، بیشتر پروژه های طرح و نظارت را بدست می آورند ، و مهندسینی که نمی خواهند پروانهء خودشان را اجاره دهند ، از بدست آوردن کار "طرح و نظارت" بی بهره (بی نصیب) می مانند ، و همچنین از تجربه اندوزی در پیشهء خودشان هم بی بهره می شوند .
با اینکه همه از وجود این شرکت های صوری آگاه هستند ، ولی کسی برای بستن آنها کاری نمی کند .
به دیگر موارد تباهی (فساد) در سازند (صنعت) ساختمان نمی پردازم ، چون مثنوی هفتاد من کاغذ می شود . تنها این را می گویم که همهء این تباهی ها (فسادها) بخش "ساختمان سازی" ، و تباهی های (فسادهای) مشابه ، در دیگر بخش های تولیدی کشور ، ناشی از برپا و فرمانروا بودن فرآوریشیوهء (شیوهء تولید) "سرمایه داری" {3} است ؛ و ا
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
اگر بخواهم در یک گویه (جمله) ، این چرائی (دلیل) را به زبان آورم ، باید بگویم که : "سازند (صنعت) ساختمان در ایران ، دچار تباهی (فساد) است ". در زیر به گسترده گوئی (توضیح) این تباهی (فساد) می پردازم :
1- نخستین تباهی (فساد) ، حرفه ای نشدن بدنهء جامعهء مهندسین ساختمان در ایران است
گرچه در ایران ، در پی فشارهای "فدراسیون جهانی فوتبال" ، فوتبال به یک پیشه (حرفه) دگرش یافته است (تبدیل شده است) ؛ و "به روا نام" (باصطلاح){1} ، فوتبالیسها "پیشه ای" (حرفه ای) شده اند و از درآمد بالائی برخوردار شده اند ؛ ولی هنوز در ایران مهندسین ساختمان {مهندسین "طراح معمار" و "طراح سازه" و "ناظر" و "سازنده"} هنوز "پیشه ای" (حرفه ای) نشده اند ، و در زیر خط نداری (فقر) زندگی می کنند ؛ بویژه آن گروه از مهندسینی که در بخش پروژه های "کوچک" و "میان اندازهء" خانه سازی درون شهری کار می کنند .
شگفت زده نشوید ، هنگامی که از "مهندسین" نام می برم ، منظورم مهندسین سرمایه دار دارندهء (مالک) "شرکت های مهندسین مشاور" {2} و "شرکت های پیمانکاری" {2} نیستند که درآمد بسیار بالائی دارند ؛ بلکه منظورم مهندسینی هستند که در این شرکت ها "به ریخت" (بصورت) کوتاهبازه (موقت) ، دربرابر دستمزدی بخور و نمیر ، "کارگمارده" ( استخدام) میشوند . گذشته از پائین بودن دستمزد ، باید دانست که پس از پایان هر پروژهء طراحی ، دارندگان و مدیر عامل های شرکت ها ، با مهندسین طراح آن پروژه ، تسویه حساب می کنند و به همکاری خودشان با آنها پایان می بخشند ؛ و این مهندسان باید گاهبازه ای (مدت زمانی) را در بیکاری به سر ببرند ، تا کار دیگری را پیدا بکنند . پایابراین (بنابراین) ، همان دستمزد بخور و نمیر آنها ، باید هزینه های گاهبازهء (مدت زمان) بیکار بودنشان را نیز پوشش دهد .
در این میان ، اگر طرح خوب از آب درآمده باشد ، همهء "خوشنامی" (اعتبار) آن کار ، از آن (متعلق به) سرمایه دار دارندهء شرکت می گردد ؛ اگر هم کار خراب از آب در آید ، معمولا دارندگان شرکت ها با زد وبند و ... ، تصویب پروژه را می گیرند ، و طرح برای اجرا شدن بدست پیمانکار سپرده میشود . با این شیوه ، مهندسین کارگمارده (استخدام) شده ، انگیزه ای برای بهتر طراحی کردن ندارند ، چون میدانند هم درآمد آن پروژه و هم خوشنامی (اعتبار) کار خوبشان ، به دارندهء شرکت می رسد .
دربارهء دستمزد آن دسته از مهندسین ناظر ، که در بخش پروژه های "کوچک" و "میان اندازهء" خانه سازی درون شهری کار می کنند هم ، باید بگویم که دستمزد آنها به آن اندازه کم است ، که حتی برای سیر کردن شکم خودشان هم ، بسنده (کافی) نیست . پایا براین (بنابراین) ، کار نظارت ، به یک کار جنبی دگرش یافته (تبدیل شده) که به درآمد آن "به سرنام" (بعنوان) یک "کمک خرج" نگریسته میشود (در اندازهء یکدهم تا "یک بیستم" یک دستمزد بخور و نمیر).
2- دومین تباهی (فساد) ، بوجود آمدن "شرکت های حقوقی" صوری است
در ایران پیرامون (حدود) بیست سال است که گونه ای از "شرکت های حقوقی" "طرح و نظارت ساختمان" پاگرفته اند که ریختی (صوری) هستند . این شرکت ها در برابر پرداخت پول ، پروانهء اشتغال برخی از "به روا نام" (باصطلاح) مهندسین را بصورت سالیانه اجاره می کنند . بدین شیوه که آن مهندسی که پروانهء اشتغال خود را اجاره داده است ، تا یک سال پس از بسته شدن پیمان ، کاری به کار این شرکت ندارد ، و در این شرکت حاضر نمی شود و آن شرکت ریختی (صوری) ، کار "طرح و نظارت" خانه ها را به ناکارشناسان (غیر متخصصین) واگذار می کند ، تا هزینه های خودش را پائین بیاورد و به سود بیشتری دست یابد . این شرکت های صوری با شمار زیادی از پروانه های اشتغال که اجاره می کنند (که گاه به پانزده هزار پروانه یا بیشتر می رسد) ، بیشتر پروژه های طرح و نظارت را بدست می آورند ، و مهندسینی که نمی خواهند پروانهء خودشان را اجاره دهند ، از بدست آوردن کار "طرح و نظارت" بی بهره (بی نصیب) می مانند ، و همچنین از تجربه اندوزی در پیشهء خودشان هم بی بهره می شوند .
با اینکه همه از وجود این شرکت های صوری آگاه هستند ، ولی کسی برای بستن آنها کاری نمی کند .
به دیگر موارد تباهی (فساد) در سازند (صنعت) ساختمان نمی پردازم ، چون مثنوی هفتاد من کاغذ می شود . تنها این را می گویم که همهء این تباهی ها (فسادها) بخش "ساختمان سازی" ، و تباهی های (فسادهای) مشابه ، در دیگر بخش های تولیدی کشور ، ناشی از برپا و فرمانروا بودن فرآوریشیوهء (شیوهء تولید) "سرمایه داری" {3} است ؛ و ا
۲.۱k
۲۵ آبان ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.