سوال:

سوال:
اگر کسی خدا و پیغمبر و قیامتی را قبول نداشت؛ اما کاری کرد که در فرهنگ دینی ما مقبول و پسندیده بود؛ برای مثال بیمارستانی ساخت با آخرین تجهیزات و امکانات و آن را رایگان در اختیار مردم گذاشت و یا با کشف و اختراعی خدمت بزرگی به مردم کرد
و یا اگه کسی اصول دین را آنطور که باید باور داشت (گرچه به شکلی ضعیف) و در عمل همان کاری را کرد که فرد قبلی انجام داد؛ ولی نه بر اساس آن باورهای درستی که دارد؛ بلکه با نیتی تماماً مادی و دنیایی؛ مثل کسب شهرت و یافتن جایگاه در بین مردم؛

سوال اینجاست که خدا مزد کار اینگونه افراد را چگونه خواهد داد؟!
آیا ایمان و نیت آنها را ندید گرفته و به صرف داشتن کاری پسندیده، آنها را راهی بهشت خواهد کرد؟!
از طرفی به دور از عدالت است که کار خوب بی مزد و پاداش بماند؟!

تکلیف کسانی که ایمان ندارند ولی اعمال خوب انجام می دهند چیست؟ آیا به بهشت می روند؟

تکلیف یهود و نصارا در قیامت چیست؟ آیا دین آنها پذیرفته می‌شود؟ آیا به بهشت می روند؟

پیش از پرداختن به پاسخ، یادآوری این مقدمه ضروریست که قرآن کریم شرط ورود به بهشت را #ایمان_و_عمل_صالح می داند (آیاتی مانند 25 و 85 سوره بقره)
و هیچکدام از این دو را به #تنهایی برای کسب رضای الهی و رسیدن به ثواب اخروی کافی نمی داند؛ نه ایمان بی عمل را (158 سوره انعام) و نه عمل بی ایمان را (آیات 15 و 16 سوره هود (علیه السلام).

دوستان دقت کنید قسمتی که برایتان توضیح دادم عین کلام خدا در قرآن است.توصیه میکنم یکبار دیگر دقت کنه که کسب رضای الهی نه با ایمان بی عمل به دست می آید و نه با عمل بی ایمان
و اما محور بحث ما در این نوشته همین آیات دسته دوم است یعنی عمل بی ایمان که پاسخ سوال را روشن می کند.

در آیات 15 و 16 سوره هود می خوانیم:

مَن کاَنَ یُرِیدُ الْحَیَوةَ الدُّنْیَا وَ زِینَتهََا نُوَفّ‏ِ إِلَیهِْمْ أَعْمَالَهُمْ فِیهَا وَ هُمْ فِیهَا لَا یُبْخَسُونَ

کسانی که زندگی دنیا و زیور و زینتش را بخواهند، ثمره تلاششان را به طور کامل در [همین‏] دنیا به آنان میدهیم و در آن چیزی از آنان کاسته نخواهد شد.

أُوْلَئکَ الَّذِینَ لَیْسَ لهَُمْ فیِ الاَْخِرَةِ إِلَّا النَّارُ  وَ حَبِطَ مَا صَنَعُواْ فِیهَا وَ بَاطِلٌ مَّا کَانُواْ یَعْمَلُونَ

اینان کسانی هستند که در آخرت، سهمی جز #آتش برای آنان نیست و آنچه [در دنیا از کار خیر] کرده ‏اند، در آخرت تباه و بی‏ اثر می ‏شود، و آنچه همواره [ریاکارانه‏] انجام می ‏دادند، باطل است.

به این دوآیه کاملا دقت کنید.
افرادی که خواهان زندگی دنیا هستند خداوند ثمره تلاششان را در همین دنیا میدهند.
این افراد جایگاهشان آتش است.
اگر کسی کار و یا کشف و اختراعی کند که خدمت به تمام مردم باشد؛ اما به نیت کسب شهرت و ثروت و مانند آن و اصلا خدا و قیامت و بهشتی را در نظر نداشته باشد. بی تردید در ازای کار او (به شرطی که دیگر عوامل تحقق خواسته او نیز مساعدت کنند) آنچه به دنبالش بوده نصیبش خواهد شد؛ نه ثواب اخروی و بهشت برین!
حال اینجا بحث پیش می آید آیا این افراد نیتی جزخدمت به خلق داشتند؟!
و اگر خدمت به خلق بوده است آیا ایمان داشته اند به خدا؟

ادامه دارد...