صندلیهای غمگین
تا به حال از این زاویه بهشان نگاه نکرده بودم. صندلیهای سرخرنگ داخل بوفه محل کارم را میگویم. نمیدانم طراحان چرا برای پشتی #صندلی حفره و شبکه در نظر میگیرند. لابد از نظر #ارگونومی مفید فایده است. اما این حفرهها در این صندلیها چیز دیگریست. وضعیت آنها در کنارهم با حجم کل پشتی، حالتی از یک #چهره غمگین را ایجاد کردهاست. چهرهای که با توجه نوع کاربری صندلی حالتی از عدم رضایت را در بیننده پدید میآورد. گویا صندلی آه کشان، دهان به #فغان گشوده است!! راستش تازگیها با این نگاه غذا خوردن در آن بوفه برایم تا حدی سخت شده!!
۷۷۸
۱۷ دی ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.