آرام آرام شروع میشود...

آرام آرام شروع میشود...
نمیدانم از کجاست...
شاید از انگشتان پا...
حالت عجیبی است. شبیه قبض روح. جانت به لبت آمده تا بفهمی چه میگویم؟
آرام آرام شروع میشود. و تو مسخ میشوی.
شبیه یک تکه عضو زنده که فریز میشود تا یک روز، شاید یک روز دوباره پیوند بزنی...
چه چیز را؟
نمیدانم...
آرام آرام شروع میشود. فراموش میشوی. در بین انجماد بی بدیل پاییزی، تنها مردمکهایی گشاد شده، دوخته شده به سرنوشت...
آدمهای رو به احتضار را دیده ای؟
چشمهایشان باز است...
انگار چیز عجیبی دیده اند.
ببند چشمهایم را قبل آنکه این پلکها خشک شوند و اثر مرگی تدریجی بماند روی تصویرم...
آرام آرام شروع شد.
فراموشی.
همین
#الهام_جعفری
#ممنوعه