بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
قسمت اول :
وَلَا تَقُولُوا لِمَا تَصِفُ أَلْسِنَتُكُمُ الْكَذِبَ هَذَا حَلَالٌ وَهَذَا حَرَامٌ لِتَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ لَا يُفْلِحُونَ - بخاطر دروغی كه زبانهای شما توصيف میكند، نگوئيد اين حلال است و آن حرام، تا بر خدا افترا ببنديد، كسانی كه به خدا دروغ میبندند رستگار نخواهند شد.(115)
مَتَاعٌ قَلِيلٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ - بهره كمی در اين دنيا نصيبشان میشود، و عذاب دردناكی در انتظار آنها است.(116)(سوره نّحل آیه 115و 116)
مردمان در رابطه با احکام الهی به چند گروه تقسیم میشوند: یک گروه کلاً کافر و مشرک می باشند و اساساً خدا را نشناخته و باور ندارند که با احکامش کاری داشته باشند؛ اینان ناچارند از احکامی که بزرگترهایشان بر آنان تحمیل مینمایند، تبعیت نمایند!
گروهی دیگر اهل کتاب هستند که بیشتر آنان نیز به تبعیت از فرهنگ حاکم شده توسط کفار و نظامات سلطه، تابع قوانین محیطی میباشند.
اما، گروهی دیگر مسلمان هستند که مدعیاند همچنان پایبند به احکام اسلامی میباشند و بیشتر از سایر اقوام در رعایت این احکام میکوشند؛ خواه در سبک زندگی فردی باشد، یا زندگی اجتماعی، در عبادات باشد یا ازدواج، یا کسب و تجارت، یا سایر رویکردها و تعاملات اجتماعی و از جمله سیاسی.
اگر چه قرآن کریم خطاب به همگان نازل شده است، اما مخاطب اصلی اصول تربیتی و احکام آن، یعنی بایدها و نبایدها، چه کنیدها و چه نکنیدهایش، مسلمانان میباشند که به توحید، معاد، اسلام و قرآن مجید، اعتقاد دارند.
حلال و حرام :
معنای حلال و حرام در اسلام، صرفاً جایز بودن یا نبودن نیست، بلکه یعنی: چه چیز را خداوند متعال جایز نموده است و چه چیزی را او ممنوع نموده است؛ لذا اگر کسی از جانب خود بگوید: این حلال است و آن حرام، یعنی حکم صادر شده از طرف خودش را به خداوند متعال نسبت میدهد که در واقع افترای دروغی است که به او نسبت میدهد.
شاید ابتدا چنین به نظر رسد که کسی چنین حماقت و جسارتی نمیکند که از سوی خودش حلال و حرام کند و آن را نیز به خداوند سبحان نسبت دهد، اما اگر کمی دقت کنیم، گواهی خواهیم داد که بسیاری دانسته یا ندانسته چنین میکنند!
میگویی: در حق مردم اجحاف نکنید، اذهان عمومی را فریب ندهید و به مردم ظلم نکنید.
میگویند: ما حاکم و خیرخواه مردم میباشیم و آن چه خلاف میکنیم، به مصلحت مردم و نظام است!(ادامه دارد...)
قسمت اول :
وَلَا تَقُولُوا لِمَا تَصِفُ أَلْسِنَتُكُمُ الْكَذِبَ هَذَا حَلَالٌ وَهَذَا حَرَامٌ لِتَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ لَا يُفْلِحُونَ - بخاطر دروغی كه زبانهای شما توصيف میكند، نگوئيد اين حلال است و آن حرام، تا بر خدا افترا ببنديد، كسانی كه به خدا دروغ میبندند رستگار نخواهند شد.(115)
مَتَاعٌ قَلِيلٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ - بهره كمی در اين دنيا نصيبشان میشود، و عذاب دردناكی در انتظار آنها است.(116)(سوره نّحل آیه 115و 116)
مردمان در رابطه با احکام الهی به چند گروه تقسیم میشوند: یک گروه کلاً کافر و مشرک می باشند و اساساً خدا را نشناخته و باور ندارند که با احکامش کاری داشته باشند؛ اینان ناچارند از احکامی که بزرگترهایشان بر آنان تحمیل مینمایند، تبعیت نمایند!
گروهی دیگر اهل کتاب هستند که بیشتر آنان نیز به تبعیت از فرهنگ حاکم شده توسط کفار و نظامات سلطه، تابع قوانین محیطی میباشند.
اما، گروهی دیگر مسلمان هستند که مدعیاند همچنان پایبند به احکام اسلامی میباشند و بیشتر از سایر اقوام در رعایت این احکام میکوشند؛ خواه در سبک زندگی فردی باشد، یا زندگی اجتماعی، در عبادات باشد یا ازدواج، یا کسب و تجارت، یا سایر رویکردها و تعاملات اجتماعی و از جمله سیاسی.
اگر چه قرآن کریم خطاب به همگان نازل شده است، اما مخاطب اصلی اصول تربیتی و احکام آن، یعنی بایدها و نبایدها، چه کنیدها و چه نکنیدهایش، مسلمانان میباشند که به توحید، معاد، اسلام و قرآن مجید، اعتقاد دارند.
حلال و حرام :
معنای حلال و حرام در اسلام، صرفاً جایز بودن یا نبودن نیست، بلکه یعنی: چه چیز را خداوند متعال جایز نموده است و چه چیزی را او ممنوع نموده است؛ لذا اگر کسی از جانب خود بگوید: این حلال است و آن حرام، یعنی حکم صادر شده از طرف خودش را به خداوند متعال نسبت میدهد که در واقع افترای دروغی است که به او نسبت میدهد.
شاید ابتدا چنین به نظر رسد که کسی چنین حماقت و جسارتی نمیکند که از سوی خودش حلال و حرام کند و آن را نیز به خداوند سبحان نسبت دهد، اما اگر کمی دقت کنیم، گواهی خواهیم داد که بسیاری دانسته یا ندانسته چنین میکنند!
میگویی: در حق مردم اجحاف نکنید، اذهان عمومی را فریب ندهید و به مردم ظلم نکنید.
میگویند: ما حاکم و خیرخواه مردم میباشیم و آن چه خلاف میکنیم، به مصلحت مردم و نظام است!(ادامه دارد...)
- ۶۶
- ۱۸ آذر ۱۴۰۴
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط