ای زندگی بردار دست از امتحانم

‌ ‌ ای زندگی بردار دست از امتحانم
چیزی نه میدانم نه می خواهم بدانم

دل سنگ یا دلتنگ، چون کوهی زمینگیر
از آسمان دلخوش به یک رنگین‌ کمانم

کوتاهی عمر گل از بالا نشینی ست
اکنون که می‌بینند خارم، در امانم

دلبسته‌ی افلاکم و پا بسته‌ی خاک
فواره‌ای بین زمین و آسمانم

آن روز اگر خود بال خود را می شکستم
اکنون نمی‌گفتم بمانم یا نمانم ؟

قفل قفس باز و قناری ها هراسان
دل‌ کندن آسان نیست! آیا می توانم ؟!