بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
پاسخ قسمت اول :
دقت نمایید که در جملهبندی سؤال مطروحه، دو سؤال و یک شبهه ادغام شده است و چه بسا سؤال نیز برای القای همان شبهه باشد. این خودش یک روش است؛ لذا باید با هوشیاری و بصیرت به هر سؤال و شبههای بنگریم.
یک سؤال تاریخی شده، مبنی بر این که آیا ایشان دختر دیگری نیز داشتند یا خیر؟ چون محبت ویژه ایشان به حضرت فاطمه علیها السلام را نمیتوانند منکر شوند و در ضمن بغض حضرت فاطمه علیهاالسلام را دارند، به طور کلی پیامبر اکرم صلوات الله علیه را زیر سؤال میبرند که چرا به ایشان توجه ویژهای داشته است و این فرق گذاشتن است! یک سؤال اعتقادی شده که چرا این همه به حضرت فاطمه زهراء علیها السلام توجه ویژه می نمودند؟و سپس از همین مجرا، یک شبهه وارد و القا شده که آیا این توجه ویژه ایشان، فرق گذاشتن بین فرزندان نیست؟! در واقع علم و عصمت ایشان را هدف قرار دادهاند! و البته هدف اصلی همین است و مابقی بهانه است؛ و البته چون محبت ویژه ایشان به حضرت فاطمه علیها السلام را نمیتوانند منکر شوند و در ضمن بغض حضرت فاطمه علیها السلام را دارند،به طور کلی پیامبر اکرم صلوات الله علیه را زیر سؤال میبرند که چرا به ایشان توجه ویژهای داشته است و این فرق گذاشتن است!
فرزندان :در مستندات تاریخی ذکر شده که حضرت خدیجه برای پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، شش فرزند به دنیا آمد: قاسم، عبدالله، ام كلثوم، رقیه، زینب و فاطمه زهرا سلام الله علیها و یك پسر هم از ماریه برای پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله به دنیا آمد. (بحار الانوار، ج22 ص151 ح3 چاپ بیروت).
برخی از مورخین میگویند: زينب، رقيه و ام كلثوم، دختر خواندههای ایشان بودهاند.
پسران ایشان، در همان سنین نوزادی و کودکی از دنیا رفتند و دختران ایشان نیز پس از درک اسلام از دنیا رفتند و ایشان در سالهای آخر و هنگام رحلت، فرزندی جزحضرت فاطمة الزهراء علیها السلام نداشتند.
توجه ویژه به یکی از فرزندان:مگر توجه ویژه به یکی از فرزندان حتی توسط سایرین، کار بد و امر مذمومی میباشد؟! فرض کنید که کسی سه فرزند دارد، یکی از آنها بسیار دانشمند،مؤمن، متقی، فعال و مؤثر است، دیگری فردی عادی و متوسط است و سومی لاابالی شده است! آیا از پدر و مادر انتظار می رود که همه را مساوی ببینند؟!
بنابراین، اگر مساوی ببینند جای سؤال دارد. توجه ویژه، وقتی اشکال دارد که توجه به یکی، سبب ظلم به دیگری گردد و قطعاً انسان عاقل، حکیم، منصف و مؤمن به کسی ظلم نمیکند، چه رسد به فرزندش!(ادامه دارد...)
پاسخ قسمت اول :
دقت نمایید که در جملهبندی سؤال مطروحه، دو سؤال و یک شبهه ادغام شده است و چه بسا سؤال نیز برای القای همان شبهه باشد. این خودش یک روش است؛ لذا باید با هوشیاری و بصیرت به هر سؤال و شبههای بنگریم.
یک سؤال تاریخی شده، مبنی بر این که آیا ایشان دختر دیگری نیز داشتند یا خیر؟ چون محبت ویژه ایشان به حضرت فاطمه علیها السلام را نمیتوانند منکر شوند و در ضمن بغض حضرت فاطمه علیهاالسلام را دارند، به طور کلی پیامبر اکرم صلوات الله علیه را زیر سؤال میبرند که چرا به ایشان توجه ویژهای داشته است و این فرق گذاشتن است! یک سؤال اعتقادی شده که چرا این همه به حضرت فاطمه زهراء علیها السلام توجه ویژه می نمودند؟و سپس از همین مجرا، یک شبهه وارد و القا شده که آیا این توجه ویژه ایشان، فرق گذاشتن بین فرزندان نیست؟! در واقع علم و عصمت ایشان را هدف قرار دادهاند! و البته هدف اصلی همین است و مابقی بهانه است؛ و البته چون محبت ویژه ایشان به حضرت فاطمه علیها السلام را نمیتوانند منکر شوند و در ضمن بغض حضرت فاطمه علیها السلام را دارند،به طور کلی پیامبر اکرم صلوات الله علیه را زیر سؤال میبرند که چرا به ایشان توجه ویژهای داشته است و این فرق گذاشتن است!
فرزندان :در مستندات تاریخی ذکر شده که حضرت خدیجه برای پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، شش فرزند به دنیا آمد: قاسم، عبدالله، ام كلثوم، رقیه، زینب و فاطمه زهرا سلام الله علیها و یك پسر هم از ماریه برای پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله به دنیا آمد. (بحار الانوار، ج22 ص151 ح3 چاپ بیروت).
برخی از مورخین میگویند: زينب، رقيه و ام كلثوم، دختر خواندههای ایشان بودهاند.
پسران ایشان، در همان سنین نوزادی و کودکی از دنیا رفتند و دختران ایشان نیز پس از درک اسلام از دنیا رفتند و ایشان در سالهای آخر و هنگام رحلت، فرزندی جزحضرت فاطمة الزهراء علیها السلام نداشتند.
توجه ویژه به یکی از فرزندان:مگر توجه ویژه به یکی از فرزندان حتی توسط سایرین، کار بد و امر مذمومی میباشد؟! فرض کنید که کسی سه فرزند دارد، یکی از آنها بسیار دانشمند،مؤمن، متقی، فعال و مؤثر است، دیگری فردی عادی و متوسط است و سومی لاابالی شده است! آیا از پدر و مادر انتظار می رود که همه را مساوی ببینند؟!
بنابراین، اگر مساوی ببینند جای سؤال دارد. توجه ویژه، وقتی اشکال دارد که توجه به یکی، سبب ظلم به دیگری گردد و قطعاً انسان عاقل، حکیم، منصف و مؤمن به کسی ظلم نمیکند، چه رسد به فرزندش!(ادامه دارد...)
۱۸۹
۲۳ آذر ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.