ایـن روزها آسمـان شهـرم گـرم اســت ،

ایـن روزها آسمـان شهـرم گـرم اســت ،
باران هم چند ماهیــست که دلتنگشیـم،
با این حال اما در دلم هوا سـرد اســت،
در خـواب هایم همیشه بـاران می بـارد،
ودلتنگی خاصیـتم شده.
مثل شوری که خاصیـت نمـک اســت.
مثل مهربانـی که خاصیـت مادرهاســت .

در خـواب های من آدمهای زیادی راه میـروند ،که خیلـی هایشان را نمیشناسم.
شاید غریبه ای بودند که روزی از کنارشان رد شده ام.
ویا آدمهایی هستنـد که از آینده ای که هنوز نیامده به خوابهایم راه پیـدا کرده اند..
به تعبیـر خواب اعتقادی ندارم، ویـا شاید هم علمش را ندارم و فکر میکنم ساختگیس.
اما هر وقت خـواب آشفته ای میبینم، یعنی خبری در راه اسـت..
دیشب خـواب دیدم سقـوط کرده ام ، چیزی شبیه به رها شـدن بود.
از آسمـان به زمیـن ، وبعـد اقیانوسی زیر پایـم بود.
در اعماقش فرو رفتـه بودم و دست پا زدنم بیهـوده بود..

آن زیـر اما جهانش بی نظیــر بود وزیـبا
زیــبا بود و همـه جایش زلال و شفـاف .
امـا برای کسـی که در تلاش برای زنـده بودن اســت ،و نفـس های آخر را میـکشد.
هیــچ زیبایی معنـادار نیســت..

از خواب که بیدار شدم ،زمیــن زیـر پایـم بود و زنـدگی در انتظار ..

به تعبیـر خـواب اعتقادی ندارم،اما در خـوابهای مـن همیشه خبـری در راه اســت..

یــارب محـقق کن خوابی را که انتهـایش رسیـدن بـه تو باشــد.

#اللّهُمَّ_اجْعَلْ_عَواقِبَ_امُورِنا_خَیْراً