یک لحظه خواستم تو را چون کودکی که ناشیانه دست در آتش فرو

#یک_لحظه_خواستم_تو_را_چون_کودکی_که_ناشیانه_دست_در_آتش_فرو_بَرَد
خواستم تو را

آن سطرها گذشت و
حالا
این پیریِ مدام
مرگ را زیبا کرده است
آنقدر
که کوهِ کنارِ خانه ام
حتی اگر آتشفشان کند
از ایوان و غروب و قهوه ای که تازه ریخته ام
نخواهم گذشت

من که با ماه
از پنجره ات می آمدم
روزهاست
پشت پیغامگیر
گیر کرده ام

دردیست
دردیست
دردیست
خونت جوان بماند و
پایت پیر شود...