وقتى تو رفتى قهر خورشيد بود و سرما،

وقتى تو رفتى قهر خورشيد بود و سرما،
همه جا سرد همه جا غير متعادل
وقتى تو رفتى چشمان آهو هنوز خيره بود
اما به غبار تيره ى دشت ، عشق نبود ،
جوانى رفته بود ، همه بغض بود،
مسيرى تنها ، با خاطره ى گذر از آن كوچه
دلخوش بود.
همه جا زمستان بود......