یک ۳۶۵ روز دیگه

۳۶۵ روز هم گــذشــت
بــاز هم یــک ســال رو پــشــت ســر گــذاشــتــم
روزهایــی خــنــدیــدم روزای اشــک ریــخــتــم
خــوشــی و بــدی
زشــت و زیــبــای آدمــها
یــڪــی پــس از دیــگــری اومــدن و رفــتــن
چــقــدر زود بــزرگ شــدیــم
چــقــدر زود مــزه تــلــخــی های زنــدگــی رو چــشــیــدیــم
زود و زود یــاد گــرفــتــیــم ب ڪــســی اعــتــمــاد نــڪــنــیــم
ڪــســی رو دوســت نــداشــتــه بــاشــیــم تــا دوســتــمــان بــدارنــد
واقــعــا چــطــور لــحــظــه ها ب ســیــصــدو شــصــت پــنــج روز رســیــدن
و ب عــمــر رفــتــه تــبــدیــل شــدن
چــرا ادمــها ازیــنــڪــه یــک ســال ب رفــتــن نــزدیــک مــیــشــن شــادن
و چــرا یــک ســال رو از دســت مــیــدن شــادن
شــایــد بــرای رفــتــن آمــاده ایــم
آره همــیــنــطــوره