✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺
✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺
🍃🍂🌺🍃🍂🌺
🍂🌺🍂
🌺 @Bano_Homeyra
🌺 آخرین پروانه گلستان موسیقی ایران و صد البته شاه پرکِ آنها، که به حق لقب اعتبار موسیقی و شهبانوی آواز ایران را به او داده اند، بانو پروانه امیر افشاری (حمیرا) است.
بانو حمیرا در سال ۱۳۲۳ در شهر تهران در یک خانواده پرنفوذ و سرشناس زنجانی به دنیا آمد و چون پدرش از ملاکین بزرگ بود و منزلشان محل رفت و آمد و اجرای مراسم با حضور خوانندگان مشهور وقت نظیر، قمر الملوک، روح انگیز، بنان و غیره بود، انگیزه خوانندگی در وی ایجاد شد.
پروانه امیر افشاری به دور از چشم پدر تحت نظر استاد تجویدی و ملوک ضرابی در سن ۱۸ سالگی به خواننده ای تمام عیار مبدل شد و با اجرای آهنگ صبرم عطا کن پله های ترقی را یکجا طی کرد و به اوج شهرت رسید لیکن چون پدرِ سنتی وی با خوانندگی اش مخالف بود، نام مستعار "حمیرا" را برای خویش انتخاب کرد. لیکن پدرش صدای او را شناخت و خوانندگی را دور از شان و موقعیت خانوادگی خود دید، تمامی صفحه های موجود در بازار را خریداری و انبار می کند که این کار باعث نایاب شدن صفحه های حمیرا می گردد.
بعد از یکسال پدرش برای انجام کاری به خارج از کشور سفر و حمیرا بکار خود ادامه داده و آهنگ های "پشیمانم" و "سرگردان" را اجرا و پس از اینکه پدرش مطلع می شود وی را از خانه خویش رانده و از ارث محرومش می کند و حمیرا ناچار می شود در منزل پسر عمویش که همسر هما میرافشار (ترانه سرای معروف) است به سر برد تا اینکه با استاد پرویز یاحقی ازدواج می کند.
زندگی مشترک حمیرا با یاحقی موجب خلق ماندگارترین آثار حمیرا می گردد لیکن پس از ۸ سال این وصلت به جدایی انجام می شود.
پس از انقلاب تا اواخر سال ۱۳۶۰ با وجود آزار و اذیت حکومت و انقلابیون در ایران ماند و در این سال بصورت ناشناس و با دختر ۲ ساله اش با تغییر چهره از مرز افغانستان از کشور خارج و در نهایت بدون کوچکترین حمایت شوهرش، با کمک هما میرافشار به آمریکا رسید و مجدداً فعالیت هنری خویش را از سر گرفت.
شهبانوی آواز ایران با وجود تنهایی و مشکلات زیاد و برغم سپری کردن بیماری افسردگی ابتدای مهاجرت و تومور مغزی در سال ۱۳۷۸ همچنان در اوج ماند و زیباترین آثار را خلق کرد.
برای این پروانه زیبای گلستان موسیقی ایران آرزوی بهروزی داریم.
🍃🍂🌺🍃🍂🌺
🍂🌺🍂
🌺 @Bano_Homeyra
🌺 آخرین پروانه گلستان موسیقی ایران و صد البته شاه پرکِ آنها، که به حق لقب اعتبار موسیقی و شهبانوی آواز ایران را به او داده اند، بانو پروانه امیر افشاری (حمیرا) است.
بانو حمیرا در سال ۱۳۲۳ در شهر تهران در یک خانواده پرنفوذ و سرشناس زنجانی به دنیا آمد و چون پدرش از ملاکین بزرگ بود و منزلشان محل رفت و آمد و اجرای مراسم با حضور خوانندگان مشهور وقت نظیر، قمر الملوک، روح انگیز، بنان و غیره بود، انگیزه خوانندگی در وی ایجاد شد.
پروانه امیر افشاری به دور از چشم پدر تحت نظر استاد تجویدی و ملوک ضرابی در سن ۱۸ سالگی به خواننده ای تمام عیار مبدل شد و با اجرای آهنگ صبرم عطا کن پله های ترقی را یکجا طی کرد و به اوج شهرت رسید لیکن چون پدرِ سنتی وی با خوانندگی اش مخالف بود، نام مستعار "حمیرا" را برای خویش انتخاب کرد. لیکن پدرش صدای او را شناخت و خوانندگی را دور از شان و موقعیت خانوادگی خود دید، تمامی صفحه های موجود در بازار را خریداری و انبار می کند که این کار باعث نایاب شدن صفحه های حمیرا می گردد.
بعد از یکسال پدرش برای انجام کاری به خارج از کشور سفر و حمیرا بکار خود ادامه داده و آهنگ های "پشیمانم" و "سرگردان" را اجرا و پس از اینکه پدرش مطلع می شود وی را از خانه خویش رانده و از ارث محرومش می کند و حمیرا ناچار می شود در منزل پسر عمویش که همسر هما میرافشار (ترانه سرای معروف) است به سر برد تا اینکه با استاد پرویز یاحقی ازدواج می کند.
زندگی مشترک حمیرا با یاحقی موجب خلق ماندگارترین آثار حمیرا می گردد لیکن پس از ۸ سال این وصلت به جدایی انجام می شود.
پس از انقلاب تا اواخر سال ۱۳۶۰ با وجود آزار و اذیت حکومت و انقلابیون در ایران ماند و در این سال بصورت ناشناس و با دختر ۲ ساله اش با تغییر چهره از مرز افغانستان از کشور خارج و در نهایت بدون کوچکترین حمایت شوهرش، با کمک هما میرافشار به آمریکا رسید و مجدداً فعالیت هنری خویش را از سر گرفت.
شهبانوی آواز ایران با وجود تنهایی و مشکلات زیاد و برغم سپری کردن بیماری افسردگی ابتدای مهاجرت و تومور مغزی در سال ۱۳۷۸ همچنان در اوج ماند و زیباترین آثار را خلق کرد.
برای این پروانه زیبای گلستان موسیقی ایران آرزوی بهروزی داریم.
۵.۱k
۰۷ تیر ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.