باور کن هرچیزی یه وقتی داره

باور کن هرچیزی یه وقتی داره،
هر اتفاقی به وقتش خوشه،
به موقعش به دل می‌شینه،
به موقعش به دل می‌چسبه.
بعدش دیگه از دهن میفته،
از چشمِ دل میفته...
الان که جوونی باید دل بدی به
خواسته ی دلت.
الان که جونشو داری باید با همه ی
توانت بدوئی تا برسی به مقصود دلت.
وگرنه امروزت که بشه فردا
و جوونیت که بشه پیری،
گیریم که هی با خودت بگی هنوز دلم جوونه، گیریم که رژِ قرمزِ جیغ بزنی
و پیراهنای رنگِ شاد بپوشی،
دیگه نه پاهات قوتِ دوئیدنو داره،
نه دستات زور چنگ زدن به
ریسمون آرزوهاتو!

باور کنی یا نه، جونِ جوونی
که از پاهات بره،دو قدمم که
برداری سمت خواهش دلت،
نفست می‌گیره، به نفس نفس میفتی...
تا دیر نشده حرفِ دلتو گوش کن،
تا دیر نشده با دلت راه بیا،
همین امروز بشین پایِ دلت و
خوشیاش ...
باور کن فردا دیگه خیلی دیره،
خیلی دیر !