چقدر آدم های امن خوبند!

چقدر آدم‌های امن خوبند!
آدم‌هایی که رازدارند... آن‌هایی که می‌توانی کنارشان خودت باشی و تمام روحت را عریان کنی! از همه‌ چیز بی‌واهمه حرف بزنی، بدون هراسی از قضاوت شدن... آدم‌هایی که نه با لب‌ها ،که با چشم‌ها و روح‌شان لبخند می‌زنند! بدون اینکه زیاد بدانند اعتماد می‌کنند، و شاید خودشان هم هرگز ندانند در کدام روز سختت به تو رسیده‌اند و چطور خورشید شده‌اند، وسط همه ی تاریکی‌های قلبت.
چقدر این آدم های امن خوبند...