- من بیشتر از دلتنگِ آدمی که زمانی داشتمش و الان ندارمش ش

- من بیشتر از دلتنگِ آدمی که زمانی داشتمش و الان ندارمش شدن ، دلتنگِ حسایی میشم که با اون آدم داشتم .
این‌ که زمانی اون نزدیک‌ترین آدم به من بود و الان خیلی باهام غریبه‌ست ، خیلی اذیتم میکنه .
کسی که یه زمان باهاش خیلی صمیمی بودم ، تا وقت پیدا میکردم بهش پیام میدادم و باهاش کلی حرف میزدم ، الان موقع پیام دادن بهش به این فکر میکنم که نکنه مزاحمش باشم ، برام اذیت کننده‌س .
این که زمانی یکی عزیز‌دلم بود و منم توی قلبش جایی داشتم و الان حتی از هم بی‌خبریم ، خیلی برام سنگین و عذاب آوره . من دلتنگِ اون لبخندی میشم که زمانی وقتی با اون آدم حرف میزدم ، روی لبم مینشست . من دلم برای روز‌های زیبایی که حس خوبی داشتم و اینها صرفاً بخاطر وجودِ اون آدم توی زندگیم بود ، تنگ میشه .
من حتی دلم برای اون اشکایی که بخاطر اون یه نفر میریختم هم تنگ میشه .
من خیلی بیشتر از اینکه دلتنگِ خودِ اون آدم بشم ، دلتنگِ حسایی که باهاش داشتم ، میشم .
مهم نیست اون آدم کی باشه ، مهم حساییه که ما وقتی با اون بودیم بهمون دست میداده . مهم اینه که چه آدمی با به‌وجود آوردنِ حسای خوب برامون ، تا ابد توی قلب و ذهن ما موندگار میشه .
مهم ، موندن تویِ قلب و ذهنِ ؛
نه توی زندگی .
میشه آدمی رو از دست داد و هنوزم دلتنگش شد و دوستش داشت : )!🧜🏻‍♀′♥️

#اصکی_ممنوع❌