شاعرت باشم تمام مشکل آسان میشود حتمن

شاعرت باشم تمام مشکل آسان می‌شود حتمن
ببین با شعر من درد تو درمان می‌شود حتمن
دل تنگت اگر گاهی هوای تازه میخواهد
تمام واژه ها ی من غزل خوان می‌شود حتمن
سروسامان ندارد شعر اما تا خدا خواهد
پریشان حالی است با من به سامان می‌شود حتمن
دو چشمانت ردیف دستچین چای لاهیجان
ننوشد شاعری شعرش پریشان می‌شود حتمن
اگر. آنچه به دل دارم میان شعر خود گویم
اشارات میان شعر فراوان می‌شود حتمن
کنار گوش من جای اذان نام تو را گفتند
بگویم باب میلت شعر هایم می‌شود حتمن