به جز سقف شونت کجا سر بذارم تو دلسوز من باش

به جز سقف شونت کجا سر بذارم تو دلسوز من باش
به جایی رسیدم که راهی ندارم تو دلسوز من باش
چراغه کدوم شب تن سر پناهمه کدوم خونه ای تو
عزیزه دلِ من هوادار بُغض کدوم شونه ای تو
برم سمت کی جز تو که از بد عشق دلت پیش من نیست
اُمیدم به غیر از تو که باشه کارم مداوا شدن نیست
به این دلخوشم کُن که قلبت قراره به من رو بیاره
کجا گریه هامو ببارم تو شهری که دریا نداره