نه راستش پسر

نه راستش پسر
من آدم نیستم، شاید فقط یه موجود زنده از نوع یوکاریوت ها، که خيلی ربات طور زندگی میکنه، خيلی برام آسون نبود بفهمم چه دلیلی وجود داره که روی این سیاره توی فاصله ی ٨ دقیقه ی نوری از ستاره ی مرکزی این سولارسیستم باشم، بین ٨ میلیارد انسان‌، تا اینکه کم کم متوجه شدم باید مسیری رو برم که وجودم توی این دنیا بی ارزش نباشه، برای همینه که میگم من مثل بقیه ی آدما احساسات ندارم، دلم نمیخواد برم خوشگذرونی، دلم نمیخواد همش بخوابم، دلم نمیخواد کارایی که معروف به تفریحن رو انجام بدم، چون من همچین حقی ندارم وگرنه بی ارزش میشم.