.
.
✍این روزها به هرچه گذشتم، کبود بود
هر سایه‌ای که دست تکان داد، دود بود
این روزها ادامه‌ی نان و پنیر و چای
اخبار منفجر شده‌ی صبح زود بود
جز مرگ پشت مرگ، خبرهای تازه نیست
محبوب من چقدر جهان بی وجود بود!
ما همچنان به سایه‌ای از عشق دلخوشیم
عشقی که زخم و زندگی‌اش تار و پود بود
پلکی زدیم و وقت خداحافظی رسید
ساعت برای با تو نشستن، حسود بود
دنیا نخواست؟ یا من و تو کم گذاشتیم؟
با من بگو قرار من این ها نبود؟ بود؟!
✍این روزها به هرچه گذشتم، کبود بود
هر سایه‌ای که دست تکان داد، دود بود
این روزها ادامه‌ی نان و پنیر و چای
اخبار منفجر شده‌ی صبح زود بود
جز مرگ پشت مرگ، خبرهای تازه نیست
محبوب من چقدر جهان بی وجود بود!
ما همچنان به سایه‌ای از عشق دلخوشیم
عشقی که زخم و زندگی‌اش تار و پود بود
پلکی زدیم و وقت خداحافظی رسید
ساعت برای با تو نشستن، حسود بود
دنیا نخواست؟ یا من و تو کم گذاشتیم؟
با من بگو قرار من این ها نبود؟ بود؟!
۴.۱k
۱۹ آبان ۱۴۰۳
